Maandag 10 maart
Het is volgens mij een complimentje waard aan het adres van het bestuur van het pluimveemuseum dat zij het voor elkaar hebben gekregen om een verzameling hanen van een voormalige Belgische premier voor een expositie naar Barneveld te halen. Hanen van kerktorens, zonder geluidsoverlast dus.

Zo’n expositie hoort echt bij Barneveld: zonder hanen waren er ook geen kippen.

Nu is het opmerkelijk dat deze expositie samenvalt met de lijdenstijd, de tijd voor Pasen. In het Paas-evangelie speelt de haan een confronterende rol. De haan is het symbool geworden van het onderstrepen van de verloochening van Jezus door Petrus. De haan brengt Petrus tot het besef dat hij, ondanks eerder te hebben beweerd dat hij Jezus altijd trouw zou blijven,  heeft ontkend (drie keer nog wel!) dat hij Jezus zou kennen.

De haan staat op menig kerktoren. Verwijst hij daar naar de mens die zo makkelijk met alle winden meewaait?

Ik vind de haan een pracht beest om te zien. Ik vind de haan de aansporing voor christenen om maar niet zo hoog van de toren te blazen; daden zijn zo snel in strijd met wat we zeggen te geloven. De haan is daarmee ook het symbool van laagdrempeligheid in kerken; zo in de trant van: voel je welkom in een christelijke gemeente want er loopt niemand rond die beter is dan jij. En anders herinnert de haan je daar nog wel aan.

(Krijgen de twee nieuwe kerken trouwens ook een haan op de toren?)


Dinsdag 11 maart
Op werkbezoek bij het ziekenhuis Gelderse Vallei. Normaal kom je daar alleen als je wat mankeert of als je op ziekenbezoek gaat. Het college kwam met andere bedoelingen: zich op de hoogte stellen van deze grote dienstverlenende instelling die ook voor veel Barnevelders van betekenis is.

Het aantal Barnevelders dat gebruik maakt van het Edese ziekenhuis neemt duidelijk toe. Het is goed bereikbaar en heeft ook een goede voorpost in de vorm van de polikliniek bij verpleeghuis Norschoten. Binnenkort starten daar ook de oogartsen met hun werk. Oogartsen zijn de drukst bezochte specialisten en daarom een echte aanwinst voor Barneveld.

Verrassend was het dat ik een bloemetje kon uitdelen aan ouders van een kersverse Barneveldse baby. Ouders die ik enkele weken geleden ontmoette om van gedachten te wisselen over de mogelijkheden van opvang van ontspoorde jongeren.  Het zijn toevalligheden, zou je zeggen. Toch beleef ik zo’n ontmoeting meer als een knipoog van God die soms voor een eenvoudige verrassing zorgt.

Woensdag 12 maart
Vandaag is het biddag. Zomaar midden in de week zijn er kerkdiensten. Ik weet niet of er andere landen zijn waar de protestantse kerken dat ook organiseren. Het is volgens mij uniek voor Nederland. Daarmee wil ik eigenlijk ook zeggen dat het een invulling is van het kerkelijk leven naar onze inzichten en gewoontes zonder dat het een in de bijbel gemarkeerde speciale dag in het kerkelijk jaar is.

Niet dat ik dat erg vind. Absoluut niet. Ik vind het een zegen, die bid- en dankdagen. Maar het moet ons wel doen beseffen dat het een van de vele dingen is waar we in de kerk zo vertrouwd mee zijn geworden dat we zouden gaan denken dat het rechtstreeks is afgeleid uit Bijbelse principes en gewoonten. En dat is niet zo. Ons kerkelijk en geloofsleven heeft veel eigen kleur. Dat moet ons voorzichtig maken in het hebben van een oordeel over rituelen en principes die in andere kerkelijke groepen en gemeentes worden gebezigd.

Onze vormgeving van kerkelijke gebruiken zijn van zeer menselijke snit en dus niet heilig. De afhankelijkheid van God is universeel en existentieel. Zonder God zouden we niet kunnen bestaan. Daarom is een biddag, hoe cultuurgebonden ook, een diepe uiting van geloof. Een belijdenis van afhankelijkheid en vertrouwen in de God van genade en liefde. 

Donderdag 13 maart
In de buurt van mijn telefoon heb ik een kleine verzameling van gele plakstickertjes. Herinneringen voor dingen die nog moeten en die er zo snel bij dreigen in te schieten. Vandaag had ik even tijd voor een paar telefoontjes waar de gele briefjes me aan herinnerden.

De medewerker die betrokken was bij het stuk rijden van de bovenleiding van de Valleilijn is werkzaam bij de afdeling BOR. En ik wil graag een beetje feeling hebben met de mannen in de uitvoering van de afdelingen die onder mijn portefeuille vallen.

Eindelijk met hem gebeld om te horen hoe het met hem is. De gebeurtenis had grote indruk op hem gemaakt. Toch klonk hij nuchter en leek het alsof hij inmiddels de schrik te boven was. Hij was zich van geen kwaad bewust geweest. En tot op het moment dat hij uit de vrachtwagen stapte had hij geen flauw benul van wat er was gebeurd. En dan ineens komt de volle werkelijkheid op je af. Een stilstaande trein, afgezette wegen, veel mannen in gele jassen.

De mensen van de buitendienst staan bovengemiddeld bloot aan gevaren onderweg. Het is nog niet zo lang geleden dat een andere medewerker tegen een over de weg hangende balk reed waardoor het dak van zijn cabine er werd afgescheurd. Toen was er geen sprake van schuld. Een onoplettende trekkerchauffeur had schade veroorzaakt en had dat niet goed opgeruimd maar was gauw verder gereden. Gelukkig kwam ook toen de medewerker met de schrik vrij.

Vrijdag 14 maart
In de raadsvergadering van vorige week werd op initiatief van de VVD het agendapunt over Haert Safe van de agenda afgehaald. (Haert Safe staat voor apparatuur die beschikbaar moet komen in wijken om als eerste ondersteuning te dienen bij hartstilstanden tot op het moment dat de ambulance arriveert) De VVD was na de commissievergadering op onderzoek uitgegaan en wilde graag de bevindingen met mij delen en bezien of dat zou moeten leiden tot aanpassing van het raadsvoorstel.

Vanmorgen een uurtje concreet en to the point met fractielid Van de Born en de brandweer-commandant het e.e.a. gesproken. Het was een uitermate constructief gesprek. Er zijn mensen die van het dualisme een soort dogma hebben gemaakt. De raad van Barneveld is gelukkig niet zo dogmatisch. Input van een individueel raadslid één op een inbrengen bij een wethouder en er wat mee doen, stelt het doel voorop en niet het proces.  En wat is daar mis mee?

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw bericht of stuur een mail naar l.verweij@barneveld.nl