Raadslid Henk Geurts uit Voorthuizen is zondag overleden. Hij is 62 jaar geworden. De nestor van de Barneveldse gemeenteraad werd anderhalve week geleden getroffen door een ernstige hersenbloeding.

De politieke loopbaan van Henk Geurts begon in 1970, toen hij als jongste raadslid - net 25 jaar - de Boerenpartij vertegenwoordigde in de Barneveldse gemeenteraad. Daaraan voorafgaand had hij al enige ervaring opgedaan in de jeugdgemeenteraad. Vrij snel was duidelijk dat de boerenzoon uit Voorthuizen geen enkele moeite had om zijn mening kernachtig onder woorden te brengen. Soms fel, maar vaak ook met de nodige humor.

Hij trok zich als groentje weinig aan van de ongeschreven regel dat nieuwkomers zich de eerste tijd 'kuum' moesten houden. Als eenmansfractie liet hij zich vanaf het begin zeker niet onderschoffelen. Het is deze leerschool geweest die hem uiteindelijk tot een raspoliticus heeft gemaakt. Een bestuurder ook die vanuit zijn christelijke roeping gestalte wilde geven aan de reformatorische beginselen, zonder evangeliserend te willen zijn. Daarom temeer voelde hij zich thuis bij de RPF/GPV-fractie, waaraan hij 28 jaar leiding gaf.

Terugblikkend op 36 jaar raadslidmaatschap moet worden gesteld dat Geurts de kunst van het besturen volledig in de vingers had. Hij wist als geen ander het politieke 'spel' te spelen, maar vergat daarbij niet dat hij met het afleggen van de ambtseed de keuze had gemaakt zich in dienst te stellen van de gemeenschap.

Met veel passie heeft Geurts zich al die jaren kundig en actief ingezet om het belang van de samenleving te dienen. Niet alleen door zich minutieus door de stapels raadsstukken heen te worstelen, maar vooral door te luisteren naar de inwoners. Het toegankelijke raadslid maakte er een goede gewoonte van om zich altijd ter plaatse op de hoogte te stellen. Pas daarna vormde hij als 'volksvertegenwoordiger met een groot verantwoordelijkheidsgevoel' zijn mening. Soms eigenzinnig, maar altijd treffend geformuleerd en vervolgens ook scherp concluderend.

Deze gedreven wijze van besturen dwong respect af bij zijn collega's, zeker ook omdat Geurts met al zijn ervaring kon bogen op een schat aan (achtergrond)informatie. Het langstzittende raadslid hechtte bij dit alles aan integriteit. Hij had er veel moeite mee dat juist de integriteit van leden van het openbaar bestuur de laatste jaren steeds vaker zonder bewijs en ongestraft ter discussie kon worden gesteld. Dat zag hij als de schaduwkant van de toegenomen openbaarheid.

Dat politiek soms ook pijnlijk hard kon zijn, heeft Geurts aan den lijve ondervonden op de momenten dat zijn kandidatuur voor een wethouderszetel sneuvelde in het Barneveldse krachtenveld. Hij maakte er geen geheim van dat hij het moeilijk te verteren vond dat de fractie van RPF/GPV geen plaats in het college kreeg. Toch wist hij deze onvrede steeds weer snel om te buigen in een werkbare relatie met zijn mederaadsleden. Het zal voor hem een pleister op de wonde zijn geweest dat de CU sinds dit jaar wel deel uitmaakt van het college.

Geurts was ook buiten de gemeente Barneveld actief als bestuurder. Zo was hij onder meer lid van de Provinciale Staten, vervulde hij een bestuursfunctie bij de Recreatiegemeenschap Veluwe en was hij watergraaf van het Waterschap Gelderse Vallei.

Voor al deze verdiensten werd hij in 1991 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Een terechte erkenning van zijn grote bestuurlijke kwaliteiten, waarmee hij heel lang als boegbeeld van zijn partij met volle inzet en overtuiging mede vorm heeft gegeven aan de groei en ontwikkeling van de gemeente Barneveld.

Bron: Barneveldse Krant, 4 december 2006 (Jur van Ginkel)