Stilte – Een betrokken christen, nieuwsgierig, eigenzinnig en tegendraads. Dat laatste zit er vanaf mijn kinderjaren al in. Ging iedereen naar links, dan liep ik niet zomaar mee, maar keek ik eerst eens even wat er rechts te beleven viel. Nee, ik ben geen volgzaam type. Misschien ben ik daarom lijsttrekker geworden. Zonder gekheid. Ik denk dat je absoluut een zeker tegengewicht moet bieden, met veel discussiëren. Al is dat ook echt ‘des ChristenUnies’. We hebben in onze partij verschillende wortels van RPF en GPV. Verschillende interpretaties van de bijbel en verschillende gewoontes. Toch, we kunnen goed naar elkaar luisteren. Vroeger heb ik eigenlijk nooit politieke ambities gehad, ik volgde na de middelbare school een opleiding tot diëtiste. Maar door het werk van mijn man, die onder meer landelijke partijprogramma’s van de ChristenUnie hielp opstellen, kwam ik steeds meer in aanraking met politiek en ging het meer en meer leven. In ’94 werd ik daarom binnen de partij in Barneveld actief eerst in de schaduwfractie en daarna als raadslid en sindsdien is het eigenlijk snel gegaan.

 

Tijdens het halfjaar dat ik in de Verenigde Staten heb gezeten is me een aantal dingen gaan opvallen. Bijvoorbeeld de positieve levenshouding. Die straalt er bij de Amerikanen vanaf. Nooit de moed opgeven, ga ervoor! Veel complimentjes en een positief toekomstbeeld. We zijn hier in Nederland vaak zó zuur, cynisch en kritisch. Toen we hier weer terug waren, dacht ik echt: pff, wat leven we toch in een afbraakcultuur! We moeten niet altijd zo op elkaar lopen schelden. Natuurlijk, ons land heeft ook zijn leuke kanten. Zo is het  eten  in Nederland veel beter. Vooral de zuiveltoetjes!  Ook was het bijvoorbeeld erg leuk weer Nederlandse televisiereclames te zien. Amerikaanse spotjes waren echt saai. Nederlanders zijn veel creatiever. Maar wat ik echt blijvend mis is de ruimte in de VS, letterlijk en figuurlijk.

 

We hebben kinderen van acht, dertien, zeventien en negentien jaar, dus ze zijn niet piepjong meer en allemaal met school of universiteit bezig. Ze hebben een ‘eigen leven’. Maar toen het bestuur me vroeg als lijsttrekker, hebben we als gezin echt wel even om de tafel gezeten met de vraag: wil ik dit en, misschien vooral, willen jullie dit? Mijn gezin was heel positief. In mijn functie kan ik zelf mijn tijd indelen. Dat vind ik een groot voordeel. Ik wil voor mijn werk gaan, beschikbaar en benaderbaar zijn, maar ik wil ook met mijn gezin ‘lummelmomenten’ in kunnen bouwen. Gewoon op de bank zitten, en niks doen.

 

Ik heb me om dat vraagstuk serieus afgevraagd: moet ik het wel doen? Dat heb ik ook tegen het bestuur gezegd. Gelukkig waren de leden unaniem positief, dat is een echte steun in de rug. Voor mij is vrouwelijk leiderschap geen issue, een vrouw is ook geschikt om aan het roer van een partij te staan. Maar ik kan me voorstellen dat in de achterban daar wat anders over gedacht wordt. Gek genoeg hebben we tot dusver nog niet één boos geluid gehoord.

 

We zijn steeds de dupe geworden van een één-tweetje tussen de SGP en het CDA. Deze partijen hebben in deze raadsperiode telkens de dienst kunnen uitmaken doordat ze samen de  meerderheid van de stemmen hebben. Zo hebben ze ook beslissingen kunnen nemen. Een knipoogje was vaak genoeg. 

 

Wordt de ChristenUnie volgend jaar de dupe worden van de machtsstrijd tussen SGP en CDA?

Ik denk van niet. Als mensen willen dat alles zo gaat zoals het nu gaat, moeten ze vooral SGP en CDA blijven stemmen. Maar als ze iets anders willen dan kan dat. Zij bepalen wat het gaat worden straks. Ik ben de sigarenlucht meer dan zat. Het is gezond dat er nu eens een frisse wind door het college gaat waaien. Ik denk bovendien dat kiezers, en ook jongeren echt wel naar de inhoud van een partijprogramma kijken.

 

Heeft de ChristenUnie in het verleden niet te teveel de confrontatie gezocht met het CDA en heeft dat soms niet in jullie nadeel gewerkt?

Misschien wel. Ik heb dan ook gepleit minder het conflict te zoeken, wat minder op de gevestigde orde in te hakken en niet te zwart-wit denken. Niet het CDA verwijten dat ze geen christelijke politiek bedrijft. Bij deze partij werken natuurlijk ook christenen. Ik zeg ook zeker niet dat de ChristenUnie christelijker is dan het CDA of iets dergelijks.

 

Dat maakt me niet uit. Beide partijen hebben zijn voor- en nadelen.

 

De SGP is wat meer naar binnen gekeerd en staat volgens mij wel eens teveel met de rug naar de samenleving. Ze is erg gericht op de belangen van hun achterban. Het CDA staat wat meer onbevangen in de maatschappij. Met de christen-democraten hebben wij vooral accentverschillen. Kijk naar bijvoorbeeld het bordeelverbod en de kinderopvang.

 

We zijn nog bezig met het programma, maar we willen dat het college gaat matigen in het er doordrukken van grote projecten. Daar zitten grote risico’s aan, onverantwoorde risico’s.Wij hebben destijds tegen het plan Veller gestemd, omdat wij van mening waren dat we als gemeente zoveel Ruimte voor Ruimte woningen niet terug konden verdienen.

Ook moet meer aandacht komen voor sociale, vaak onzichtbare problematiek als alcoholisme en bijvoorbeeld huiselijk geweld, echt een groot issue in Barneveld. Maar ja, grote nieuwbouwprojecten staan in de picture, die spreken tot de verbeelding, daarom voert het college ze graag uit. Maar dingen die je niet ziet zijn vaak minstens zo belangrijk. Dáár moeten we de komende jaren meer aan doen. Belangrijk is dat we meer in contact treden met de samenleving. Minder nota’s en memo’s, maar meer gefocust zijn op de bewoners van Barneveld.

 

Jawel, maar wij zijn daar de afgelopen jaren heel intensief mee bezig geweest. Minder mensen naar commissievergaderingen, en meer aandacht voor het leggen van contacten in de gemeente Barneveld. Vooral de kleine kernen worden nogal eens vergeten. Door letterlijk in gesprek te gaan met mensen zijn we de afgelopen tijd op veel fronten wijzer geworden.

 

De zondag blijft voor de ChristenUnie een rustdag. Een dag om God de eer te geven. Mooie muziek past daar volgens mij binnen, dus gebruik van het centrum ligt dan voor de hand. Echter een commerciële invulling op de zondag ligt heel gevoelig binnen onze partij. Dus we gaan ons hierover binnenkort beraden binnen de fractie. In november zal dit onderwerp aan de orde komen in de raad. Voorop staat dat we het muziekcentrum een mooi en gedurfd initiatief vinden van De Harmonie. Hoe vaak zie je nu dat een muziekvereniging het lef daartoe heeft. Bovendien moet het ook afgelopen zijn met de belabberde omstandigheden in Veluwehal. Zelfs je vioolsnaren zweten daar ’s zomers. We zullen bij de beoordeling van de plannen ook kijken naar betaalbaarheid van de muzieklessen.

 

Niet echt. Nu ben ik lijsttrekker, dat is mijn taak. Het vak van wethouder is dagvullend. We zijn binnen de partij aan het kijken wie er eventueel geschikt zou kunnen zijn voor het wethouderschap. Komt het aan de orde, dan moet ik er echt ernstig over nadenken.

 

Bron: Barneveldse Krant (Felix de Fijter), 5 november 2005