Samen werken, samen leven (nav: Johannes 5:1-9)

Een “bouwval”, zonder basis en uitgesproken identiteit. Je hebt met niemand iets, leeft alleen voor jezelf! In Bethesda (huis van barmhartigheid) leven velen samen: zieken en gehandicapten. Zalen vol mensen. Samen werken is er niet bij. Ieder leeft voor zich. Wie het eerst komt, die redt het!  Iemand antwoordt op een vraag: Ik heb geen mens. En hiermee legt die mens gelijk het probleem van deze samenleving bloot. Zoveel mensen en toch niemand, die naar iemand omziet! Een schokkende opmerking. Geen mens die aandacht voor je heeft, niemand die een naaste voor je wil zijn. Kunnen we ons dat voorstellen?

Vandaag hebben we de WMO! Met één zorgloket en negen(!) prestatievelden, zal er niemand buiten de boot vallen. Is een voedselbank niet (meer) nodig en zal er geen stille armoede meer zijn!? Hoezo? Wel, de samenleving gaat meer omzien, gaat meer letten op de ander, gaat meer inzet tonen. Wie zegt dat? De overheid! Je proeft het achterliggende motief bij de WMO: naar een zorgzame samenleving! Mooi gezegd, maar doen we het ook als samenleving? De vraag van Jezus aan de zieke in Bethesda, roept een reactie op als een protest tegen de gevestigde orde. Die orde is: wie het eerst komt… ‘Ik heb geen mens’ is een schreeuw om aandacht! Jezus ziet en weet. Hij komt de werkelijkheid van het geschonden leven binnen. Ziet hier echte armoede. Het wonder van de Heiland aan deze ene mens is een teken dat God niemand wil laten vallen. Het wonder van Bethesda is als een goddelijk licht, dat door een kier in de wereld naar binnen schijnt. Vanzelf gaat het niet. Barneveld, woonplaats vol barmhartigheid? Jezus zegt: volg mij in samen werken èn samen leven!   

Barneveld, maart 2007

Aart Peters, gemeenteadviseur PKN