Maandag 23 juni
Op deze maandagmorgen ben ik gast van het Witsius-College. (eigenlijk horen we te zeggen: Van Lodenstein-College, locatie Barneveld). Een aantal klassen heeft zich een aantal maanden bezig gehouden met een creatieve opdracht: ontwerp de invulling van een rotonde. Daar was ik natuurlijk in geïnteresseerd! De gemeente wil namelijk graag dat bedrijven onder een aantal voorwaarden invulling geven aan een rotonde. Het geeft dat soort punten extra herkenbaarheid.

De ontwerpen moesten aan "echte" criteria zoals hufterproof zijn voldoen. Vandaag was de afsluiting en mocht ik met de vakdocent de mooiste 3 ontwerpen uitkiezen. Terwijl ik dus dacht dat rotondes echte mannendingen zijn, blonken de ontwerpen van de meisjes toch nadrukkelijk uit.

Ik moet wel zeggen dat ik veel waardering heb voor docenten die de dagelijkse omgeving/werkelijkheid betrekken bij het opzetten van opdrachten. Belangrijk neveneffect is niet alleen dat leerlingen eerder het gevoel hebben "nuttig" bezig te zijn, maar ook dat ze vanaf het eraan werken geïnteresseerder naar rotondes en de daar op voorkomende groen- en kunstuitingen gaan kijken. Dat de school de volgende dag in de krant staat, is mooi meegenomen. Dat gunnen we ze van harte.

Dinsdag 24 juni
Al vanaf het begin van mijn wethouderschap in Barneveld besteed ik aandacht aan het wegwerken van de achterstand van de verplichte huisvesting van statushouders. De medewerkers van de gemeente en van de Barneveldse woningstichting hebben daarvoor de afgelopen twee jaar met veel succes de volledige achterstand weggewerkt. Vervelend is dat bij het COA de registraties met vertraging kloppen en dus dat Barneveld ten onrechte nog genoemd staat in de lijst van achterblijvers. En dat vinden we irritant. Omdat dit telefonisch niet op te lossen leek, heb ik de verantwoordelijke bij het COA ten gemeentehuize genodigd om uitleg te geven.

Hij begreep onze irritatie maar vroeg ook begrip voor de enorme papieren rompslomp die met het verkassen van asielzoekers gepaard gaat. Hij is buitengewoon tevreden over onze inzet. Wel maakte deze meneer van de gelegenheid gebruik om ons te melden dat het quotum voor de uitvoering van de pardonregeling voor de tweede helft van 2008 en voor heel 2009 is vastgesteld: voor de komende anderhalf jaar moeten we naast onze reguliere opvangtaak totaal 54 extra mensen huisvesten ter uitvoering van de pardonregeling. Het quorum moet binnen anderhalf jaar met voorrang worden gehuisvest.

Ook vertelde de vertegenwoordiger van het COA dat de toestroom vanuit Irak en Somalië toeneemt. Dit zijn de enige twee landen die vanuit het ministerie van Binnenlandse Zaken te boek staan als gevaarlijke landen. Vluchtelingen uit deze landen hebben als ik het goed begreep onvoorwaardelijk toegang. De asielzoekerscentra worden weer voller.

Woensdag 25 juni
Het besturen van scholen is geen werk voor kleine kinderen. Er komt veel bij kijken en vraagt veel inzicht en denkwerk van vrijwilligers. Vandaag heb ik gesproken met bestuurs- en directieleden van de Rehobothschool uit Kootwijkerbroek. Wat is het geval? De gemeente geeft jaarlijks opdracht aan een instituut om de leerlingprognoses vast te stellen, waarop vervolgens de huisvestingsfinanciering wordt gebaseerd. Al in het verleden is gebleken dat de standaardontwikkelingen niet één op één te vertalen zijn naar Kootwijkerbroek. De geboortecijfers wijken af van landelijke trends. De school moet met stevige en statisch verantwoorde gegevens komen om die prognose bij gestuurd te krijgen. De Rehobothschool is een gezonde en nog steeds groeiende school. Dilemma waarvoor je komt te staan is, hoe groot je wil worden? Die vraag wordt mede bepaald door de nog steeds groeiende aanwas vanaf Edes buitengebied.

Vanavond is ook de commissie Samenleving. Naast de echte agendapunten kwam er het onderwerp van de kinderopvang bij. Dit onderwerp was m.n. ingegeven door signalen vanuit de samenleving. Dat kan een goede beweging zijn. Kernvraag was of de wethouder kinderopvang de Dol-fijn zou hebben benadeeld door hen geen plek in de Burgtschool te gunnen. Met overtuiging heb ik kunnen aangeven dat ik echt de Dol-fijn niet heb willen uitsluiten, maar dat de Dol-fijn zelf die keuze heeft laten maken. De gemeente wil namelijk persé peuterspeelzaalwerk. En daar wil de Dol-fijn niet aan beginnen. En daarom hebben we voor de Blokkentoren gekozen; die willen wel het hele scala aanbieden. En juist het peuterspeelzaalwerk is een overheidstaak, en dat is de kinderopvang niet.

Na de zomervakantie ga ik met de directeur van de Dol-fijn nog weer eens om de tafel zitten om de (in mijn ogen onterechte) ongenoegens verder uit te praten.

Donderdag 26 juni
Al eerder schreef ik over huiselijk geweld. In een gemeente met de omvang van Barneveld moet je ervan uitgaan dat er elke week wel iemand (meestal een vrouw) slachtoffer van huiselijk geweld wordt. Vaak blijft het onzichtbaar voor de buitenwereld. Veel aandacht moet er besteed blijven worden aan het signaleren van verschijnselen die wijzen op dit verschrikkelijke fenomeen. Nu is het nog vaak zo dat het slachtoffer het huis uit vlucht in de hoop dat afkoeling bij de dader normaal samenleven weer mogelijk maakt. Maar dat is raar! Beter kan de dader een poosje ophoepelen. Daartoe wordt nu de mogelijkheid geboden aan de burgemeester om een huisverbod voor de dader in te stellen.

Voor het in de praktijk brengen van dit huisverbod komt heel wat kijken. Daarom krijgen burgemeesters en wethouders (volksgezondheid) hierover uitgebreide voorlichting. Er wordt gezocht naar mogelijkheden om procedures te ontwikkelen die in zo veel mogelijk gemeentes hetzelfde zijn zodat het voor politie en justitie overzichtelijk blijft.

Zo'n verbod is slechts voor een korte afkoelings- (periode) bedoeld. Dat betekent dat er wel meteen door hulpverleners aan de slag gegaan moet worden om verbetering te bewerkstelligen. Politie/justitie hebben afgesproken dat ze niet meewerken aan een huisverbod als er b.v. in een weekend geen adequate hulpverlening beschikbaar is. Dat klonk me heel onwennig in de oren; wat is veel maar betrekkelijk maakbaar?

Vrijdag 27 juni
Gisterenavond met plezier de diploma-uitreiking van mijn jongste zoon meegemaakt. Grote waardering heb ik voor de mentoren die heel veel investeren in een goeie verhouding met de klas. Mijn zoons schoolplezier werd daar mede door bepaald. Als ik zag hoeveel werk zij ervan had gemaakt om een blijvende herinnering te maken (een cd-rom met een pracht presentatie van foto's van de afgelopen jaren) dan weet ik zeker dat onderwijsmensen met hart voor jongeren en die niet op een uurtje meer of minder kijken goud waard zijn voor de samenleving. Leerkrachten verdienen veel waardering en respect vanuit de samenleving.

Vandaag in het Trefpunt in Voorthuizen geweest voor een voortgangsbespreking over huisvesting van het jeugdwerk. Er liggen nu een aantal bespreekbare mogelijkheden. We gaan nu de voors en tegens met de betrokkenen op een rijtje zetten om kort na de vakantie tot een voorlopige voorkeursvariant te komen en dan komen we tot belangrijke vervolgbeslissingen.

Alsof ik nog niet genoeg onderwijs contact heb gehad, sloot ik mijn werkweek af met een overleg met het JFC. Ook zo'n school die maar groeit en groeit. Ook een school waar een aantal professionals diep nadenkt over de toekomst.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij@barneveld.nl