Maandag 14 januari
Met veel plezier denk ik terug aan afgelopen zaterdag. Ik mocht te gast zijn bij De Klup. Ik had het bestuur van De Klup een paar maanden geleden gesproken i.v.m. subsidieregelingen. Maar een gezicht had De Klup voor mij nog niet. Vandaar dat werkbezoek dus.

Een aantal zeer trouwe vrijwilligers (sommigen al decennia lang!) (ja en ook jongens en meiden van net 20 jaar die al trouw meedoen!) en professionele bijstand organiseren elke zaterdag voor een groep van ongeveer 50 mensen met een beperking (wat een verschrikkelijke uitdrukking, maar hoe zeg ik het beter?) organiseren elke zaterdagmiddag in het veluwehalzwembad een uurtje zwemmen. Recreatie, maar ook wedstrijdzwemmen voor de Paralympics. Ik ben er lekker bij gesprongen!

Daarna de tweede helft. Ontspannen bezig zijn: spelletjes doen, schilderen enz. Wat een gemoedelijke sfeer. Wat bloeien deze mensen hier. Wat komen ze tot hun recht. Van één van de schilders kreeg ik een schilderij, vers gemaakt. Een echte Appeloo! (nee hij was geen familie van Appel, zei hij zelf)

Dankbaar is het kernwoord. Dankbaar dat mensen met een even waardevol leven als u en ik de ruimte en de aandacht krijgen die ze soms op andere momenten moeten missen en die zij niet voor zichzelf kunnen opeisen. Een samenleving die het waard is om te bestaan, koestert deze activiteiten. Dat doet Barneveld, dat doe ik.

Prachtig. Ik heb natuurlijk nog meer te doen. Maar volgend jaar weer eens uitgenodigd worden? Daar zeg ik geen nee tegen.

Dinsdag 15 januari
Wethouder zijn is ook een voorrecht. Vandaag mocht ik de buurtbemiddelaars in het zonnetje zetten. (Al weer hebben we het over vrijwilligers! Wat moeten we zonder hen?) Deze mannen en vrouwen zijn opgeleid om een bemiddelende rol te spelen in situaties in onze woonwijken en kernen waar tussen buurtbewoners spanningen zijn ontstaan. Door één of enkele gesprekken op neutraal terrein o.l.v. twee buurtbemiddelaars moeten een door de betrokkenen zelf gedragen herstel bevorderen.

Tot nu toe was het de politie die, als het al helemaal uit de hand gelopen was, erbij werd geroepen. Nu kan er in een veel vroeger stadium een oplossing gezocht worden. Politie, woningstichting en gemeente ondersteunen dit project met overtuiging. Het viel me op dat de buurtbemiddelaars op mijn interviewvragen zo professioneel en doordacht reageerden. Nuchter ook en terughoudend, luisterend en niet op de voorgrond.

Ik heb er alle vertrouwen in dat deze mensen een goede bijdrage zullen leveren aan het harmonieus samen wonen in de Barneveldse gemeenschap.

Vertelt u a.u.b. door dat ze er zijn. Hoe eerder deze mensen te hulp worden geroepen hoe groter de kans dat conflicten kunnen worden opgelost.

Woensdag 16 januari
Vanavond commissie samenleving. Daar leef je altijd naar toe. Daar hoor je, samen met je ambtenaren, goed voorbereid te komen om de raadsleden te kunnen bedienen. Ik ben er trots op dat de commissieleden een helder inzicht hebben gekregen in de wijze van invorderen van allerlei vormen van bijstand. Ik ben er trots op dat er geconstateerd kon worden dat de sociale dienst van Barneveld op een goed niveau het werk klaart.

Ook aan de orde was de bespreking van het onderzoek dat is gedaan naar de mogelijkheid en de noodzaak van een bureau sociale raadslieden. (een instelling die onafhankelijk mensen ondersteunt bij het invullen van formulieren en het opkomen voor je rechten bij de overheid) De raad had dit onderzoek opgedragen aan het college. De commissie was tevreden over de daarin verwoorde gegevens, maar wilde wachten met goedkeuring van het raadsvoorstel. De commissie heeft me opgedragen om nu eerst een offerte traject te gaan lopen. Als duidelijk is hoeveel geld er nodig is dan komt het eindoordeel van de commissie.

Ik ben niet zo’n structurenmens dus zet graag de tweede stap. Formeel gezien zou de commissie (die toch opdracht gaf tot het doen van een onderzoek en niet tot het realiseren van een bureau) eerst het rapport moeten overnemen alvorens de vervolgstap te zetten. Maar net als ik vinden ze dat nu net even te omslachtig.

Donderdag 17 januari
Weet u wat het Barneveldse werkplein is? Als u niet werkzoekend ben en ook geen werkgever die naar werknemers zoekt, is dat niet erg. Anders wel. In dit gebouw aan de Churchillstraat proberen de gemeente, het CWI en het UWV samen om de werkzoekenden en de werkgevers zo snel mogelijk met elkaar in contact te brengen. Met maar één doel. Iedereen aan passend en geschikt werk te helpen. Want werk is voor iedereen van waarde: het geeft voldoening, zelfvertrouwen en ook de mogelijkheid om geld te verdienen en niet van anderen afhankelijk te zijn.

In Barneveld is het aantal werkzoekendenlager dan landelijk gemiddeld. Dat heeft zeker te maken met het goede economische klimaat in onze gemeente, maar ook met de enorme inzet bij dit werkplein, dat als beste van Nederland te boek staat , zo blijkt uit benchmarkonderzoek. Daarom verdiende deze organisatie een goed en adequaat gebouw. En dat is vandaag dus geopend.

Vrijdag 18 januari
De politiek van Barneveld heb ik leren kennen als sterk inhoudelijk gericht, met kennis van zaken en in staat tot een goede discussie.

Het politieke geharrewar dat nu gaande is over het “refogehalte” van Barneveld steekt daar schril tegen af. ik ben dat in Barneveld niet gewend en ik miste het ook absoluut niet. Mijn kennismaking met Barneveld die al weer bijna twee jaar gaande is, heeft me juist geleerd dat men in Barneveld samen veel wil bereiken. Doelgericht en met overtuiging. En in het belang van alle Barnevelders. Ik bewonder de inzet en offervaardigheid van heel veel Barnevelders en ook hun bedrijven. Wat er in goede harmonie tot stand komt is indrukwekkend. Of het nu over de kunstijsbaan op de Koewei gaat, of over het kinder hospice, onder de vleugels, het kulturhus in Kootwijkerbroek, de samenwerking tussen scholen van verschillende richtingen, het gezamenlijk gebruik van het biologisch centrum, het gezamenlijk inzetten van één schoolmaatschappelijk werker voor alle richtingen, enz enz. Dat is Barneveld. En daar moeten we heel trots op zijn en zuinig op zijn.

En daar moeten we hard voor blijven knokken. Samen, met zijn allen. En daar hoort tegenstellingen creëren tussen progressieven en refo’s niet bij. En in de gemeenteraad werk ik graag met alletwee samen.

En tussen twee haakjes: refo’s bestaan niet. De term is alleen maar een karikatuur.
Ik ken als het daar over gaat alleen maar mensen die met alle gebrekkigheid en in allerlei vormen inhoud proberen te geven aan hun christelijk geloof. En laat nou een van de belangrijkste kernmerken van het christelijk geloof zijn om je naasten lief te hebben. En een christen die daarin tekort schiet mag daar op aan gesproken worden. En dat zou ik liever hebben dan elkaar als bedreiging zien.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie, of stuur een mail naar l.verweij@barneveld.nl