Maandag 14 september
Volgens mij had ik dat nog nooit eerder gedaan: aan een jubilarus een horloge overhandigen voor 25 jaar trouwe dienst. Het was een leuke ontmoeting met een nuchtere man die het de gewoonste zaak van de wereld vindt dat je trouw en zorgvuldig je werk doet. Deze man werk in de buitendienst en moet zorgen dat het in Garderen netjes blijft. Zelfs daar krijgt hij wel eens onvriendelijke en grove opmerkingen naar zijn hoofd geslingerd. Maar dat weerhoudt hem er niet van om met plezier het werk te doen en er niet over te piekeren om met vervroegd pensioen te gaan. Zondagavond is hij blij dat het weer maandag/werkdag wordt.

Het is dat zijn vrouw in huis de baas is, anders was hij in zijn werkkleding op mijn kamer gekomen. (van mij had dat gemogen) Natuurlijk had ik een klein personeelsdossier toegeschoven gekregen. Als je de sollicitatiebrief van 25 jaar geleden ziet, kun je niet anders dan hartelijk glimlachen; en blijkbaar hangt het daar ook niet altijd zo vanaf.

Dinsdag 15 september
Een paar keer in het jaar zitten vertegenwoordigers van alle basisscholen in Barneveld bij mij aan tafel om allerlei zaken de revue te laten passeren. We noemen dat de denktank primair onderwijs. Ik ben er dankbaar voor dat we met gevoel voor verantwoordelijk heid samen zaken kunnen bespreken. Een van de dingen die aandacht vroegen is de noodzakelijke aanpassing van de huisvestingsverordening. Dat is een pittige operatie, vooral omdat wij samen met de scholen de consequenties in beeld willen hebben om zo te voorkomen dat de wijzigingen iemand ernstig zouden duperen. De systematiek gaat totaal veranderen. Op deze manier is het draagvlak in het latere bestuurlijke besluitvormingsproces geen probleem meer.

Vanavond was ik te gast bij de SGP in Zwartebroek/Ter Schuur. Het onderwerp waarover we samen hebben nagedacht was de jeugd en de verantwoordelijkheid van de lokale overheid. Er waren ook een paar mannen van het wetenschappelijk instituut van de SGP die een bijdrage leverden. En ik mocht met de puur lokale zaken mijn inbreng hebben.

Hopelijk hebben de aanwezigen van mij nog wat opgestoken. Ik heb dat in ieder geval gedaan. We zijn ons er met zijn allen van bewust dat de ontwikkelingen in de samenleving lang niet allemaal gestuurd en of tegen gehouden kunnen worden door de overheid. De samenleving is niet zo maakbaar als sommigen wel hopen of denken. Intrigerend is de vraag van de leefstijl die we er op nahouden. In hoeverre weten wij ons te distantiëren van de zucht naar meer welvaart, meer bezit, meer luxe enz.? Want we moeten extra veel en hard werken om ons levensniveau te realiseren. En worden we daar nou gelukkiger van? En komt dat de kinderen ten diepste ten goede?

Ik vind het sowieso leuk om eens binnen tekomen bij een andere partij. Ik heb ookal eens wat mogen vertellen bij het CDA.

Woensdag 16 september
Op deze dag staan een paar scholen in mijn directe belangstelling. ’s Morgens ben ik op gesprek geweest op de openbare scholengemeenschap in Wageningen Het Pantarijn. In de regio zijn we bezig met een alcoholmatigingsproject. Onderdeel daarbij is om de scholen actiever en breder te laten werken aan alcoholmatiging. Pantarijn wil daar open en eerlijk met ons over verder denken. Zij hebben al wel bepaalde oplossingen in de praktijk gebracht maar zijn daar zelf nog niet tevreden genoeg over.

Na dit Wageningse gesprek gaan we ook nog in gesprek met de middelbare scholen in Ede, Barneveld en Nijkerk. Om vervolgens te kijken of er een gezamenlijke aanpak kan komen. De positieve opstelling van het Pantarijn geeft me veel vertrouwen.

Tussen de middag was de gloednieuwe maar nog niet opgeleverde Burgtschool open voor het toekomstige personeel. Na de broodjes van de bodes kon iedereen zijn toekomstige werkplek bekijken. Het wordt een prachtschool in een pracht wijk. De leerkrachten popelen van ongeduld om er hun intrek te kunnen nemen. De eerste bewoners komen half november en dan stapsgewijs de anderen. Begin januari moet de school volledig in gebruik zijn. Dan is het nog wachten op de afwerking van het buitenterrein en de oplevering van de gymlokalen. Dat zal wel voorjaar 2010 worden. Voordat nu het wijkplatform of de direct omwonenden denken dat zij vergeten of gepasseerd zijn , meld ik nog dat er een moment aan het eind ven een middag komt speciaal voor hen. Dat is nog even wachten omdat direct na ons bezoek met het schoolpersoneel alle vloeren onder handen werden genomen en dan kun je alleen door de ramen naar binnen kijken en dat is nou ook niet wat je zegt ideaal.

Deze dag werd afgesloten met de vergadering van de commissie Samenleving. Er sprongen twee punten uit. Het hondenuitlaatbeleid werd geëvalueerd. De wijkplatforms droegen wezenlijk bij aan het gesprek met de raadsleden. Was een jaar geleden een meerderheid nog tegen het beleid, nu ligt dat anders. In de raad van oktober wil de raad alsnog het vorig jaar voorgestelde beleid bekrachtigen en in uitvoer brengen. Ik vond de bijdrage van Paul Vos van de VVD het sterkst: hij gaf gewoon ruiterlijk toe dat de eerdere beslissing niet goed was geweest. Daar kunnen mensen wat mee: eerlijk en duidelijk.

Het tweede punt was het godsdienstig en humanistisch vormingsonderwijs (gvo en hvo). In de financieringssystematiek zijn zaken veranderd. Maar daar ging het in feite niet om. Het ging erom dat de wens van ouders om hun kind humanistische vorming te geven niet gehonoreerd kan worden door de scholen. Waarom? Doodeenvoudig omdat er geen personeel voor handen is. De vraag of er een rol voor de gemeente ligt, is kort en duidelijk: nee. De gemeente staat hier buiten. En dat is maar goed ook: anders zou het gvo en hvo afhankelijk worden van de politieke kleur van een gemeentebestuur. Wat anders is dat ik wel de verantwoordelijke instantie van het hvo er nog eens op wijs dat zij er alles aan moeten doen om te beschikken over voldoende hvo-personeel. Maar daar blijft het dan ook bij voor wat mijn rol betreft.

Donderdag 17 september
In het kader van de verkeersveiligheid had de Wheemschool in Voorthuizen het initiatief genomen om een hek te laten plaatsen op de plek waar een fietsroute uitkomt op een straat. Het hek moet de fietsers dwingen om af te stappen en een vlakbij gelegen zebrapad te gebruiken. Samen met de kinderen uit de groepen 1 en 2 mocht ik het hek openen. En de kinderen waren absoluut in voor een klein feestje!

Het slimme van de verkeersouders en de school is natuurlijk dat ze op deze manier het gedrag in het verkeer aan de orde stellen en kinderen even extra onder de aandacht brengen waar het met hun verkeersgedrag om gaat. (ik heb de kinderen ingefluisterd dat ze, als ze bij papa of mama in de auto zitten ook moeten kijken of de ouders rustig rijden in de buurt van zebrapaden; want eerlijk is eerlijk: de onveiligheid in wijken wordt heel vaak veroorzaakt door de ouders zelf!)

‘s Middags mocht ik het feestelijke moment van de officiële tekening van de overeenkomst tussen bedrijven en de meerwaarde meemaken om inhoud te geven aan het Vakcollege. Een initiatief dat ik zeer waardeer. Technische beroepsopleidingen moeten in nauwe samenwerking met de bedrijven inhoud krijgen. Dan pas heb je de zekerheid dat een bedrijf een leerling afgeleverd krijgt die meteen aan de slag kan. Voor een leerling geeft het de optimale motivatie om te weten en te voelen dat het niet om theorie en praktijk gaat die de docent zo belangrijk vindt maar dat het de vraag vanuit de praktijk zelf is.

Ik zou wel graag willen weten tot welk resultaat deze samenwerking over een paar jaar heeft opgeleverd.

Vrijdag 18 september
Vanmiddag ben ik bij de jeugdwerktop in Arnhem geweest. Gewichtig klinkt het in ieder geval. Wat is het geval. De minister wil een extra financiële input geven voor de bestrijding van jeugdwerkeloosheid. Een mooie gedachte! Systeem is dat dat geld per regio wordt uitbetaald. Dat verlangt dus dat alle gemeentes in Gelderland-Midden samen afspraken moeten maken over de inzet, de verdeling, enz. Dat vraagt natuurlijk overleg en overleg. En eist een projectmanager. Ik snap dat niet. Waarom kan de minister die financiële stimulans niet uitbetalen aan elke individuele gemeente? Elke gemeente moet de wet WIJ gaan uit voeren en die vraagt al dat we voor alle jongeren tot 27 jaar een passend werk- of leeraanbod moeten doen. Niemand krijgt gewoon een uitkering en klaar is kees. Juist niet! Ik irriteer me soms aan de meerdere verwante regelingen.

Dat beleef ik ook bij de oprichting van de zogenaamde mobiliteitscentra. Dat zijn netwerken waarbinnen bedrijven (m.n. hun personeelsafdelingen) vraag en aanbod in personeel uitwisselen. Ook dat kost in onze regio als ik me niet vergis 2 ton (helft gesubsidieerd door de provincie) maar mijn vraag waarom dit niet gewoon bij de bestaande uwv-werkpleinen (voormalige arbeidsbureaus)kan worden ondergebracht blijft het antwoord voor mij onbevredigend.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij at barneveld.nl