Maandag 20 april

Soms heb je van die ontmoetingen met mensen waarbij je denkt: heb ik deze mevrouw eerder ontmoet? Maar er valt geen kwartje. Totdat het gesprek vordert en je ineens helderheid krijgt. Dat had ik deze morgen op het spreekuur.

De mevrouw op het spreekuur wilde graag een healingcentrum beginnen. Een centrum waar apparatuur staat die frequenties uitzendt die kanker cellen kunnen doden (zonder radioactiviteit ofzo) er is al één zo’n centrum in Nederland en deze mevrouw wil er eentje in Barneveld beginnen. Niet om rijk te worden, integendeel. Ze is zelf een uitbehandelde kankerpatiënte die nog langer leeft dan wie ook had kunnen vermoeden. (Daarom ook dat het langer duurde voordat ik haar herkende: al weer een jaar geleden ontmoette ik haar samen met haar moeder die het Nederlanderschap door mij kreeg uitgereikt. Toen vertelde zij dat haar moeder uit Rusland was overgekomen omdat ze daar niemand meer had en veel zorg nodig had. En dat zij, de dochter dus, nu kanker had en niet wist hoe het ooit met die moeder verder moest in dat vreemde Nederland als zij er niet meer zou zijn) en nu dus sprak ik haar in levende lijve en nog met een gezonde uitstraling!

Ze wil zoveel mogelijk mensen redden van de kanker en gelooft in de werking van die therapie. Ze wilde dat de gemeente haar financieel steunde in het aanschaffen van een of meerdere van die machines die ze uit Rusland wilde importeren. Helaas laten de regels dat niet toe. Deze vrouw beschikte over ongelofelijk veel doorzettingsvermogen en levensdrift. Zo’n tweede ontmoeting blijft je bij, net als de eerste. Tzou een goed teken zijn als ik haar nog eens zou mogen ontmoeten!

Dinsdag 21 april

Gisterenavond was de informatieavond over de Hessenweg. De weg waaraan de kerk van de Hersteld Hervormde gemeente gaat verrijzen en ook de Meerwarde de 1700 leerlingen gaat onderbrengen. En voor deze twee gebouwen die beiden veel verkeer veroorzaken zijn heel wat infrastructurele werkzaamheden nodig: er komt een ovale rotonde met fietspaden en een heel stuk nieuwe weg en de omlegging van een watergang. En tenslotte komt er ook nog een fietstunnel onder het spoor.

Het mooie van deze info avond vond ik dat de verschillende partijen allemaal zelf hun project mochten toelichten. Dat werkt heel goed. De mannen van de kerk vertellen over hun nieuwe gebouw. De directeur van de school vertelt van alles over zijn nieuwe gebouw en wordt daarin aangevuld door de architect die allerlei mooie plaatjes laat zien. En niet in het minst komt natuurlijk ook de gemeente aan het woord over de aanleg van een weg, enz.

De verhalen van de school en de kerk worden met interesse maar zonder veel vragen aangehoord. Maar als het over verkeer gaat komt er via vragen van alles aan de orde. Mensen vragen naar afsluiting van bepaalde wegen nu de gemeente toch aan de gang gaat. En soms klinkt er in een vraag wel erg veel zelfverzekerdheid door; alsof verkeer(sbewegingen) geen vak apart zou zijn. Toch moet de gemeente zulke vragen oprecht ter hand nemen en nagaan waarom iets wel of niet kan. Mensen hebben er geen automatisch recht op om hun zin te krijgen maar wel om een goed antwoord te krijgen, ook al denkt iemand die er voor doorgeleerd heeft misschien tot zijn verdriet wel dat 16 miljoen Nederlanders denken dat ze verkeersdeskundige zijn. (en eigenlijk zijn ze het ook een beetje als ze dagelijks op pad gaan)

De nieuwsbrief die i.v.m. de infoavond was verschenen voorzag in een behoefte. In het volgende nummer gaan we proberen alle vragen van een antwoord te voorzien en aan te geven hoe het zit met de ontwikkelingen.

De kerkbouw begint na de zomervakantie al, evenals de aanleg van de rotonde enz. Op de eerste steen van de school moet nog even langer gewacht worden. Dat wordt wel volgend voorjaar.

Woensdag 22 april

Het draaide vandaag voor mij voor een belangrijk deel om dominees.  Vanmorgen had ik eerst een overleg met twee vertegenwoordigers van de Geref. Kerk in Voorthuizen. Zij kwamen me vertellen dat zij geen kans zien om voor een paar jaar een goeie plek te kunnen bieden aan het algemeen jongerenwerk. Jammer, maar volkomen begrijpelijk.  De gereformeerde kerk stelt zich wel heel constructief op: in zeker opzicht willen ze wel kijken of ze ook een bijdrage kunnen leveren aan het algemeen jongeren werk door te helpen met werven van vrijwilligers.  In samenspraak met de gereformeerde kerk hebben we vandaag nog  een gezamenlijk persbericht uitgebracht: bewijs van een prettige samenwerking.

Vanmiddag hebben de burgemeester en ik een groot aantal dominees en voorgangers van christelijke gemeentes ontvangen. We willen de banden met de kerken verstevigen zonder dat we onze eigen verantwoordelijkheden uit het oog verliezen. De burgemeester, twee predikanten en ik hebben in een korte bijdrage hun zicht op onze samenwerking gegeven. In een rondje kon daarna elke aanwezige zeggen wat hij of zij ervan vond. Louter positieve reacties. Iedereen was er voor om volgend jaar weer bij elkaar te komen en dan een thema dat ons beiden aangaat bij de kop te pakken. En dan te zoeken hoe we elkaar kunnen helpen en versterken in onze taken. Alle twee met het oog op het heil van de Barnevelde burgers.

Donderdag 23 april

Het was voor mij weer de hoogste tijd om op de bouwplaats te kijken van wijkschool de Burgt. Het gebouw schiet als een speer de grond uit. En al heel wat stenen zijn gemetseld. In het laagste deel is men al het verst; daar is al begonnen met het aanbrengen van de vloerverwarming. En achter het nog niet aanwezige plafond zie je al heel wat kanalen en leidingen lopen. Er is al gestart met het plaatsen van de binnenwanden. De komende weken zal het volgens de opzichter regelmatig voorkomen dat er een man of 65 tegelijk op de bouwplaats aan het werk is.

Het is trouwens een goed bericht dat de gemeenteraad afgelopen dinsdag heeft ingestemd met de bestemmingsplanwijziging voor de gymzalen bij de school; dat betekent dat de bouw van deze zalen een van de eerste dagen van juni van start kan gaan.

Inmiddels verschijnen er naast de bouwketen van Pellikaan ook keten van Van der Kolk. Gaat deze aannemer het medisch centrum bouwen?

Vanmiddag had ik een heel andere bezigheid: ik mocht het huwelijk voltrekken van de dochter van onze fractievoorzitter, Tjitske Kuiper. Ik doe dat niet vaker dan 1 of 2 keer per jaar. Dus niet vaak genoeg om het routine te laten zijn. Gewoon zenuwachtig dus. Maar ook wel boeiend om te doen en te beleven. En wat is mooier dan op een van de blijste dagen in iemands leven een bijdrage te mogen leveren? Ik kijk met blije dankbaarheid terug op de huwelijksvoltrekking. En ik wens Marijn en Michael ook via mijn weblog een mooi leven toe, samen. Samen met god.

Vrijdag 24 april

Nadat ik gisterenavond nog een uurtje bij de presentatie van de bredeschoolactiviteiten in de bibliotheek was geweest (wat een pracht gebeuren: die kinderen die hebben leren toneel spelen. Van die kinderen die ineens de vrijheid voelen om iets uit te beelden met kinderlijke onbevangenheid en onzekerheid!) was het vandaag de dag om voor een weekend naar Texel te vertrekken. Stralend weer. De bloembollenvelden in Noord Holland in volle glorie. De frisse lammetjes in de Texelse weilanden. En een groot bord in een weiland langs de weg: “Dit eiland is van de Heiland”.

Zo is het!