Barneveld; ‘k sta perplex!
Afgelopen weken was er op het gemeentehuis de jaarlijkse kennismakingsdag voor nieuw gemeentepersoneel. Of u het gelooft of niet: dat zijn er meer dan 60! Dat betekent dat de gemeente Barneveld een bijzonder aantrekkelijke gemeente moet zijn. Met deze nieuwelingen wordt er een dagje (veel te kort natuurlijk, maar ik ga het positief houden) op uit gegaan om de hele gemeente een beetje te ontdekken. En aan het eind van de dag staan ze perplex van wat ze gezien hebben aan veelzijdigheid (van kulturhus tot kerk), uitgestrektheid (vanuit Veenendaal naar het gemeentehuis is nog beter te doen op de fiets dan vanuit Kootwijk, maar ik koers op m’n positieve doelstelling). De helft was hen nog niet aangezegd. Daarmee is wel het bewijs geleverd dat positief nieuws te weinig aandacht krijgt want anders hadden ze dat al langgeweten en waren ze al veel eerder in Barneveld komen werken.

Geen voedseltekorten!
Ik weet niet hoe lang het al weer geleden is, maar we hadden in Barneveld ooit een voedselbank. Zijn verdwijning kreeg erg veel (ja daar heb jet weer negatieve) aandacht? Maar waarom vieren we het niet dat er in de gemeente Barneveld op dit moment naar mijn weten geen grote behoefte aan is. Toch positief nieuws dat de meesten eventueel met een bijstandsuitkering, bijzondere bijstand of hulp van een diaconie van een kerk het leven leefbaar kunnen houden. Ik weet het: er worden veel mensen ziek, maar hoe velen genezen er eigenlijk na een operatie en of medicatie? Dat moeten er heel velen zijn. Maar hoort u daar genoeg van? 

Prachtbeesten die dassen, uilen en vleermuizen!
U hoort natuurlijk ook van de aanwezigheid van vleermuizen. Dat kan mensen enorm irriteren.  Het kan betekenen dat je leegstaande huizen nog niet mag platgooien en dat is best irritant. Er zitten soms ergens dassen in zelfgemaakte burchten. Een prestatie van formaat om ze te maken maar ook om te overleven in zo’n klein en dichtbevolkt landje. We hebben soms uilen ontdekt waar we ze liever niet tegenkomen omdat we als mensen wat willen. Maar wees nou eerlijk: is het geen goed teken dat die beesten zich nog op hun gemakje voelen ook bij die drukteschoppers van mensen, als wij? 

Wat een vreugde dat ik spoor met de Valleilijn!
De fractievoorzitster van de ChristenUnie, Ttjitske Kuiper wil het nogal eens hebben over de Valleilijn; u weet wel die razendsnelle verbinding van Barneveld naar Amersfoort met nu nog 2 maar in de toekomst wel 3 stations. Dat is toch van grote-stads-niveau? En volgens mij rijdt deze trein al sinds maanden of is het al weer een jaar enorm regelmatig en hoeft er geen bus meer aan te pas te komen. Positief nieuws toch. Maar die ellende van die eerste maanden blijft nog bij heel velen tussen de oren zitten uit een soort gehechtheid aan negatief nieuws. En dat die treinen zo vol zitten? Is dat nou zo erg. Moet je opletten als er een paar lege voorbij komen, roept dat positieve reacties op? Dan zeggen de mensen waarschijnlijk vertwijfeld dat ie te vroeg is vertrokken. En ik wil niet te ver gaan, maar u kunt ervan schrikken als de Valleitrein door een rood stoplicht is gegaan, zonder ongelukken trouwens (om positief te blijven). Maar hoe vaak is het goed gegaan? We nemen nog niet de moeite het te tellen.  En u bent natuurlijk nog nooit op de nipper door rood gereden toen u met andere in de auto zat, maar nu moet ik oppassen anders word ik negatief.

Goed zeg: op tijd naar huis gegaan!
Het was niet onvriendelijk geschreven hoor en ik kon er nog om lachen ook, maar ik ga één keer (buiten mijn schuld om ook nog) iets te vroeg vanuit een commissievergadering naar huis en het staat in de krant. Al die keren dat ik echt veel te laat naar huis ging en die dag alleen maar thuis kwam om te slapen en me zo verschrikkelijk lang had proberen in te zetten voor de gemeenschap dat is nog nooit iemand opgevallen, zou je zeggen.

Het mooiste nieuws, noggratis ook!
En weet u wat het aller gekste is? U hebt bijna allemaal een betaald abonnement (wat kost dat niet als ik negatief zou gaan zitten zijn) genomen voor heel veel slecht nieuws. Dan moet het een ware positieve afwisseling in uw leven zijn dat, u gratis nog wel, de Komma in de bus krijgt.

Positief zijn
Maar eerlijk is eerlijk; het was een hele klus om dit stukje te schrijven en het is misschien wat korter dan de eerdere keren. Maar ziet u het maar positief in: Ik ben getrouwd in de afgelopen maand juli en wat is er mooier dan de gewonnen tijd te besteden aan je huwelijk in plaats van het schrijven van stukjes voor Komma (of word ik nu toch nog negatief aan het eind?)

En wat waar is, is waar: de Barneveldse Krant vond het goed nieuws dat huwelijk van Cora en mij, er mocht zelfs een foto bij! Wie weet wordt de Barneveldse Krant ook nog eens helemáál positief, het begin is er in ieder geval!

Leen Verweij,
Wethouder

Naschrift:  als het gaat over positief nieuws dan is natuurlijk de Bijbel de grootste tegenstelling met de tegenwoordige media. In de Bijbel staat vergeving, opnieuw beginnen en nieuw leven centraal. Daar staat de Redder der mensen, Jezus Christus, centraal. En dus moeten de volgelingen van deze Here Jezus, zoals leden van de ChristenUnie, wel de allermeest positieve nieuwsveroorzakers zijn. En dus moeten ontmoetingen met christenen  een blij en hoopgevend gevoel bij mensen achterlaten! Christenen zijn toch de leesbare kranten van Christus?

Zullen we elkaar daar een beetje bij proberen te helpen? Enne zullen we elkaar eens het woord ontnemen als er een klaagverhaal over onze lippen komt (en dat meestal over anderen en niet over onszelf gaat)?