Maandag 1 februari
Niemand kan er meer omheen. Overal is het tekort aan strooizout nijpend en is ander strooibeleid onvermijdelijk. Daar helpt lang praten niets aan. Het strooibeleid wordt jaarlijks formeel door B&W vastgesteld. En nu we ervan afwijken moet dat ook formeel worden vastgelegd. Op dat besluit kan niet gewacht worden: vandaag gaat het alvast in. Bij het binnentreden van Barnevelds grondgebied zie je waarschuwingsborden staan die er op wijzen dat er minder gestrooid wordt. Dat kun je overdreven vinden. Maar in Nederland is de claimcultuur al aardig doorgedrongen. Ook bij gladheid is er de kans dat iemand de gemeente de schuld wil geven van de schuiver die men heeft gemaakt.

Vandaag is de vijfde bewoner van de nieuwe Burgtschool van start gegaan: de kinderopvang vanuit de stichting waaronder ook de hervormde scholen vallen. Ik vind dat een prima ontwikkeling. De school neemt ook de periode van vóór de schoolleeftijd voor zijn rekening. Ik hoop dat anderen gaan volgen. Het getuigt ook van lef, want de stichting neemt nu echte ondernemersrisico’s op zich. En zoals het onderwijs veelkleurig is zo mag het bij de kinderopvang ook zijn.

Dinsdag 2 februari
In de Lijsterhof zit de praktijkschool van de Meerwaarde. Dat complex ken ik goed vanwege de brand die er heeft gewoed, maar een les bijwonen op de praktijkschool heb ik nog nooit gedaan. Een echte verrijking! Vandaag wordt er een gastles over geld gegeven. Met de bedoeling om het denken over verantwoord omgaan met geld te bevorderen. Geweldig om te zien hoe vrijwilligers in staat zijn om goed en aansprekend zo’n les te geven. Toen ik na deze les weer naar het gemeentehuis ging vroeg ik me wel af hoe deze afdeling aankijkt tegen de nieuwbouw van de Meerwaarde. Ja, natuurlijk wil iedereen een nieuw gebouw, dat wel. Maar deze categorie leerlingen is buitengewoon gebaat bij een persoonlijke benadering. Voor deze leerlingen is opgaan in de massa echt funest. Ik hoop dat de school daar goed op anticipeert.

Met de directeur van de vrijwilligers centrale (VCB) heb ik uitvoerig overleg gehad. Een actieve club en een gedreven directeur. De fusie van de VCB en de SWOB is beklonken en op 1 januari 2011 een feit. Een paar jaar geleden heeft de gemeente daartoe pogingen laten ondernemen en die zijn op niets uitgelopen. En nu gaat het “vanzelf”! Een en ander betekent wel dat de VCB krapper in de huisvestingsjas komt te zitten. Daar moet de gemeente actief in meedenken, want voor het goed functioneren is een adequaat onderkomen echt van belang.

Vanavond is mijn duoproject avond: Elias is aan de beurt om bij mij op bezoek te komen. We hebben op een ontspannen manier gepraat over van alles en nog wat. Weer van allerlei dingen uitgelegd over hoe dingen in Nederland gaan. Wat vinden wij veel vanzelfsprekend terwijl het dat niet is! We hebben ook heel veel afspraken gemaakt: ik ga een keertje mee naar de Syrisch orthodoxe kerk in Amsterdam. Elias gaat een keertje met mij naar de kerk. En we gaan ook actief worden: om te beginnen een klusochtend in mijn tuin. Dat is niet gek! Kreeg ik bij mijn bezoek bij hem speciale Syrische koekjes, ik wilde niet achterblijven en heb een uur voor hij kwam een echte Hollandse tulband gebakken. Tot mijn vreugde was die nog gelukt ook.

Woensdag 3 februari
De eerste bewoners hebben er hun intrek al genomen. De huisarts heeft nog wat langer nodig. En verpleeghuis Norschoten begint volgende week met de eerste bewoners. Ik heb het over de Kruimelstaete in Garderen. Ik kan niet wachten totdat de opening in mei/juni gaat plaatsvinden. Daarom nu al wezen kijken. In één woord geweldig. Een pure aanwinst voor Garderen. Een pracht gebouw: 16 royale verpleeghuisbedden en nog ongeveer 15 pracht appartementen voor ouderen. En dan heb ik het nog niet gehad over de gemeenschapsruimtes. Smaakvol, praktisch en voorzien van alle gemakken. Dokter Kruimel liet veel geld achter aan de gemeenschap van Garderen en nu wordt dat voor een deel in dit complex geïnvesteerd. Het schilderij van deze weldoener komt er te hangen. Als deze man uit het schilderij zou stappen om een ommetje door het gebouw te maken zou het weleens kunnen zijn dat hij zou zeggen: had het niet een klein beetje soberder gekund? Iedereen die in dit complex mag komen wonen is een bevoorrecht mens. Wat had ik graag mijn moeder in haar laatste levensjaar in zo’n pracht huis laten wonen.

Deze voorziening toont dat we als samenleving oog hebben voor de ouderen en kwetsbaren. En we laten zien dat deze voorzieningen niet gecentraliseerd moeten worden maar op dorpsniveau moeten blijven. Dat is het natuurlijkst en het beste. De oude contacten kunnen blijven, de mantelzorgers en vrijwilligers kunnen betrokken blijven bij de bewoners, want ze zijn in hetzelfde dorp gebleven. Zonder de inzet van de woningstichting en Norschoten was het nooit gelukt, hoeveel Kruimel ook achterliet.

Vanmiddag heb ik de directeur van de Amersfoortse onderwijsgroep op bezoek gehad. Aan hen was al weer een paar maanden geleden de vraag voorgelegd of zijn in Barneveld een nevenvestiging van het openbaar voortgezet onderwijs zouden kunnen realiseren. Hun antwoord deze middag is helder. De tekorten in de exploitatie zijn de eerste jaren erg fors (1,7 miljoen) en daarnaast structureel op jaarbaiss nog eens 3 ton. Daarmee is het risico voor de continuïteit van de onderwijsgroep te groot. De mensen uit Amersfoort zijn niet over een nacht ijs gegaan. Ze hebben allerlei varianten doorgerekend en hadden om die reden meer tijd nodig om met een degelijk antwoord te komen.

Op korte termijn hoop ik nu de koepel van openbaar onderwijs (VOS/ABB) en de intitiatiefgroep aan tafel te krijgen om met hen de ontstane situatie te bespreken. Er zullen zeker mensen teleurgesteld zijn. De resultaten van de directe meting leken zo hoopvol. Maar nu blijkt volgens de Amersfoortse school dat je misschien wel 1200 leerlingen nodig hebt om tot een renderende vestiging te kunnen komen waar de 3 richtingen en zowel onder- als bovenbouw vertegenwoordigd zijn.

We spreken met elkaar af dat we een gezamenlijk persbericht voorbereiden en vrijdagmorgen de pers en betrokkenen van het besluit op de hoogte stellen.

Donderdag 4 februari
Vandaag heb ik een tweede overleg gehad met mevrouw De Jong die namens alle Barneveldse apothekers met mij overlegt over de openingstijden van haar apotheek in relatie tot de HAP-tijden. Het overleg is constructief en pittig. Er worden veel argumenten en feiten gewisseld. Voordat er een definitief aanbod van Esklepios ligt is er nog bedenktijd tot volgende week gevraagd.

Vanavond is de laatste van 4 voorlichtingsavonden voor 55plussers. Dit keer in de Belleman in Zwartebroek. Thema is de noodzaak voor ouderen om over hun toekomst na te denken. D.w.z. over de (on-)mogelijkheid van woningaanpassingen waardoor je langer in je huis kunt blijven wonen. De meesten willen wel in hun eigen huis blijven wonen, daar zit het probleem niet. Wel is de vraag of elk huis geschikt is te maken en ook is de vraag of mensen tijdig willen gaan nadenken. Algemene ervaring is dat een mens toch zo lang mogelijk wil blijven ontkennen dat de ouderdom zijn tol gaat eisen. Wie kent niet een oudere die heel oprecht en met overtuiging beweert dat die rollator voor anderen misschien al nodig is maar voor mij niet. De seniorenraad organiseert deze avonden met de gemeente samen. Het valt op dat er veel ouderen zijn komen opdagen: een goed teken!

Vrijdag 5 februari
Vanmorgen al weer een les bijgewoond. Nu op de PWAschool in de Burgt. De stichting Voorkom geeft lessen over (het voorkomen van) verslaving. Elke keer schrik ik zelf ook weer van de feiten: weet u dat er elk jaar 22000 mensen overlijden ten gevolge van het roken? Dat is bijna het complete dorp Barneveld!

Kinderen zijn open en oprecht. Er zijn er die vertellen dat hun ouders gewoon in de auto roken terwijl ze dat als kind heel onprettig vinden en het aantoonbaar slecht is.

Vanmiddag wacht me wel een heel aparte taak, nu de burgemeester verhinderd is. Ik mag naar Scherpenzeel om de vaste Kamercommissie namens Barneveld toe te spreken over de fusie van de RSW-gemeentes. De sporthal bij het Scherpenzeelse kultuurhus zit helemaal vol, voor het grootste deel met in oranje uitgedoste Renswoudenaren. Een hele rij aan sprekers mag zich officieel richten tot deze commissie. En zo nu en dan vindt er verbale ondersteuning vanuit de zaal plaats. Barneveld staat in feite buiten de fusie. We hebben ons er ook bewust niet mee willen bemoeien. Barneveld kan zich goed ontwikkelen de komende decennia en heeft voldoende schaal lom zelf goed te kunnen opereren. Het enige wat we inbrengen is de grenswijziging bij recreatiebedrijf de Lucht. En daar zeg ik dus iets over. Maar natuurlijk grijpt een kamerlid de kans aan om even door te vragen. Hoe wij ons verhouden tot RSW? Nou dat is duidelijk: we werken met alle drie prima samen, maar zijn voornamelijk op de WERV georiënteerd. Het PvdA kamerlid dat het te koud vindt voor verkiezingscampagnes en die Barneveld verwisselt met Barendrecht, vraagt tenslotte nog wat we zouden doen als RSW niet doorgaat en Scherpenzeel zou bij ons aankloppen? Het antwoord is simpel: Scherpenzeel is welkom bij ons met elke vraag van samenwerking.

Als ik de kamerleden goed beluister, is er erg veel aarzeling en lijkt een fusie in Den Haag niet op een meerderheid te kunnen rekenen. Men huivert er voor om de wens van de burgers van Renswoude te negeren. En aan een visie op wat de ideale en goede schaal is voor een gemeente die de toekomst aankan brandt geen van allen zich. Probleem voor de Kamer is wel: wat doe je dan met twee gemeentes die dat fuseren wel willen?

Na afloop nog wel even aan de heer Heinen gevraagd of hij echt wel het verschil weet tussen Barneveld en Barendrecht weet. Hij zegt van wel. Kamerleden liegen nooit, dus dat is duidelijk.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een bericht naar l.verweij at barneveld.nl