Aantal keer gelezen10

Raadhuisplein 2 - week 49

dinsdag 08 december 2009 09:16

Maandag 30 november
Deze middag is vol met hoorzittingen van de bezwarencommissie. De rechten van burgers zijn goed verankerd in ons Nederlandse systeem. Maar als iemand ongemeld niet komt opdagen bekruipt me wel het gevoel dat dat niet onbestraft mag blijven. Zo’n zitting kost behoorlijk veel ambtelijke voorbereiding en voor alle leden van de commissie veel leesvoer. Kennelijk worden rechten door sommigen (?) als al te vanzelfsprekend en goedkoop opgevat, en dat is altijd fout.

Opvallend trouwens dat er deze middag twee dossiers bijzitten die gaan over een invalidenparkeerkaart voor passagiers. De regels hieromtrent kunnen moeilijk verkeerd opgevat worden. Dan wordt een bezwaarprocedure vooral gebruikt om van de irritatie blijk te geven. Hoe zit dat? Natuurlijk vindt een chauffeur het gemakkelijk als hij omwille van een passagier die slecht ter been is, vlakbij op een invalidenparkeerplaats kan parkeren. Maar noodzakelijk is het niet: je helpt de passagier uit de auto en brengt hem naar een zitplaats en gaat vervolgens de auto parkeren. Dat kost zeker een paar minuten extra (en parkeergeld!). Het criterium is dat je niet constant afhankelijk ben van derden. Als je keurig kunt wachten op een stoel in b.v. de hal van het gemeentehuis dan kom je dus niet in aanmerking.


Dinsdag 1 december
Een b&w vergadering is veel meer dan een bestuurlijke bijeenkomst waar besluiten worden genomen. Er worden door alle wethouders dingen aan de orde gesteld die spelen en die we delen met elkaar. Als vanzelf krijgt iedereen goeie feedback die leidt tot vernieuwende en beter afgewogen verdere stappen. Het waardevolle is dat daarbij sprake is van een grote mate van collegialiteit. Zonder dat is een openhartig doordenken van dingen onmogelijk.

Er komen langzamerhand ook onderwerpen naar voren die we wel verder gaan voorbereiden maar die we niet meer voor de verkiezingen voor besluitvorming voorleggen. En dan realiseer je je ineens dat de verkiezingen nog maar een paar maanden van ons verwijderd zijn.

Woensdag 2 december
Vandaag ben ik (net als mijn tweelingbroer) jarig. Op zich geen reden om thuis te blijven want iedereen vertrekt toch naar school en werk. Maar nu ik vanavond naar de commissie Samenleving moet en er dus vanavond gewoon gewerkt moet worden toch overdag maar lekker vrij genomen. Ideaal om even rustig sinterklaasinkopen te gaan doen. Met mezelf had ik afgesproken dat ik bij het ontmoeten van een bekende spontaan zou aanbieden even lekker koffie te gebruiken. Zul je altijd zien: dan kom je geen bekenden tegen en ga je zonder de kas van de horeca te spekken naar huis.

Thuis geen feest en geen traktatie, dan maar in de commissie!

De agenda was krap bemeten: 4 onderwerpen in 3 kwartier. Dat is vragen om uitlopen. Ook al kan gezegd worden dat informatieve vragen via de mail moeten. Dan nog kun je die mogelijkheid niet helemaal wegnemen. Dat zag de voorzitter eerlijk in. De nieuwe huisvestingsverordening onderwijs is breed besproken met het veld en verloopt budgetneutraal. Het CJG krijgt zijn definitieve kaders; de raadsleden stellen zich nuchter op, maar willen bij doorontwikkeling in de toekomst tijdig betrokken worden; dat vind ik vanzelfsprekend. De begroting van het openbaar basisonderwijs is een verhaal apart. De raad moet deze goedkeuren en dus zijn kritische vragen aan de directeur kwijt. Maar tegelijkertijd staat het openbaar onderwijs (net iets minder ver dan het bijzonder onderwijs) op afstand. Eerlijk gezegd vind ik dat, als de begroting zorgen baart, die afstand tijdelijk wel wat korter mag zijn.

Na een korte pauze heb ik nog twee punten een ervan is de startnotitie groenstructuurplan. De commissieleden zijn in meerderheid niet tevreden. Of de kaders zijn te algemeen of er ontbreken er in de ogen van sommigen. Op zo’n moment realiseer ik me dat het proces om tot een startnotitie te komen onduidelijk is (zo was dat ook bij het gvvp). De raad heeft daar zelf geen vaste procedure voor. Ik denk dat het vlotter zou werken wanneer er standaard aan een startnotitie een soort workshopachtige bijeenkomst vooraf gaat. Dan kan iedereen veel meer met zijn inbreng tot zijn recht komen dan in een commissie. Ik ga denk ik alsnog een informele denksessie met de raadsleden organiseren.

Als ik in bed lig denk ik: was ik jarig vandaag?


Donderdag 3 december
Voor de laatste keer dit jaar een overleg met de WMO raad vertegenwoordiging. Vier keer in het jaar lijkt naast de contacten die er daarnaast nog met ambtenaren zijn aan de hoge kant. Toch blijkt zo’n overleg uitermate nuttig te zijn. Er kan de tijd genomen worden om kwesties die spelen te bespreken. Maar ook om het concept jaarplan en verslag van de WMO raad door te nemen en input van onze kant te geven.

De WMO raad gaat steeds beter zijn plekje vinden, heb ik het gevoel. Vandaag beseften we dat de WMO raad soms ook een steentje moet bijdragen in het naar de achterban verdedigen van ontwikkeld en door hen goed gekeurd beleid. Een WMO raad kan het zich niet meer permitteren om iemand die ontevreden is met het eigenbijdrage beleid naar de mond te praten; zij heeft ook een taak in het uitleggen en overtuigen. De WMO raad gaat steeds meer een tweestromige verbinding worden. Ze pikken dingen op uit de samenleving en adviseren. Ze geven naar de achterban toe uitleg over het waarom achter het beleid waarmee ze hebben ingestemd.

Voor het eerst gaat de WMO raad ook werken met een jaarplan dat echt twee kanten gaat krijgen: wat verwachten we van onszelf en wat van de gemeente?


Vrijdag 4 december
Namens Veluwe West ben ik betrokken bij het totstandkoming van het elektronisch kinddossier (heet tegenwoordig digitaal dossier jeugdgezondheidszorg). De aanbesteding is regionaal opgepakt met Arnhem als centrum van heel midden Gelderland. In Arnhem bespreken we vanmiddag de voortgang van de implementatie van het digitale kinddossier. Het verloopt voorspoedig. Het is geweldig dat dit regionaal kan want als individuele gemeente kost dat veel te veel tijd en geld.

Ieder kind dat vanaf deze tijd geboren wordt zal niet meer in een papieren dossier komen maar in een digitale. Het gaat dus 19 jaar duren voordat het dossier helemaal digitaal is. De minister heeft vorige maand nog een klein beetje extra geld aan individuele gemeenten beschikbaar gesteld en daarmee kunnen we mogelijk nog wat meer kinderen eerder overbrengen in het digitale dossier. Bestuurlijk een hele heisa, want dan moeten 18 gemeenten allemaal afzonderlijk via hun eigen b&w het extra geld beschikbaar stellen. En wat als er een gemeente dat niet wil? Dat is de zwarte kant van het systeem: gemeentelijk geld krijgen om iets regionaal uit te voeren.

Vanuit Arnhem scheur ik rond 16.30uur naar huis. Alsnog mijn verjaardag vieren, samen met de kinderen. En in de loop van de avond veranderen we plots van koers: stiekem voor allemaal een sinterklaascadeautje gekocht voorzien van een gedicht: een plaagstootje op rijm behoort tot de leukere dingen in het leven, vooral als het over anderen gaat.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij at barneveld.nl

« Terug

Plaats het eerste bericht!

Nieuw bericht