Maandag 29 juni
Vandaag kreeg ik twee pittige dames op mijn spreekuur die met mij wilden spreken over hun 89-jarige vader. Deze man maakt, met financiering door de AWBZ, een paar dagen in de week gebruik van een zorgboerderij. Hij krijgt daar een plezierige invulling van de dag, inclusief een warme maaltijd. Hiervoor is deze man ooit geïndiceerd. Maar de staatssecretaris heeft met instemming van de Tweede Kamer de toepassing van de AWBZ verengd. En dat betekent dat deze vitale 89-jarige die nog zelfstandig woont en met eigen auto naar de zorgboerderij rijdt met ingang van 1 januari 2010 geen indicatie en dus geen AWBZ-vergoeding meer krijgt. En deze dames maken daar ernstig bezwaar tegen. Het zou hun vader bijzonder tekort doen als hij dit zou moeten missen. Nu gaat de gemeente niet over de AWBZ en het rijk heeft deze taak ook niet bij de gemeente gedropt en dat weten beide dochters. Ze weten ook dat de gemeente wel over de Wmo gaat en willen dat vaderlief dan onder deWmo voor vergoeding in aanmerking komt. En dat is helaas niet het geval. Niet dat die zorgboerderij niet goed voor betrokkene zou zijn. Maar eerst dient de vraag beantwoord te worden of hij zelf kan voorzien in deze bezigheidsactiviteiten. Nu deze man beschikt over eigen bezit/vermogen mag verwacht worden dat daar een beroep op gedaan gaat worden.

Moeilijk is zo’n boodschap wel. Zeker in een overgangstijd; de tijd waarin we nog gewend (verwend) zijn door de overheid geholpen te worden en de tijd dat er meer een beroep gedaan gaat worden op eigen verantwoordelijkheid en initiatief.

Tijdens dit gesprek bleek mij ook dat de zorgboerderijen nog op deze nieuwe ontwikkelingen moeten inspelen: willen zij overleven in de komende jaren dan zullen zij een veel scherper tarief moeten gaan rekenen voor mensen die uit eigen zak uren zorgboerderij inkopen. Dat kan vast en zeker voor een lagere dan het AWBZ tarief. Doen ze dat niet dan gaan er zorgboerderijen op de fles en dat zou ik heel jammer vinden.

Vandaag bijgepraat over de voortgang van de Burgtschool. Er is inmiddels begonnen met de bouw van de schoolsportvoorziening. In overleg met de scholen worden de laatste grote dingen afgesproken, zoals de inrichting van het gezamenlijke plein waarin iedere gebruiker van het gebouw zijn eigen plekje heeft. Ook moet de verhuizing worden afgestemd: hoe eerder hoe beter, want dan kunnen het Huus van Guus en de noodbouw aan de kant geschoven worden en kunnen de parkeerplaatsen worden aangelegd. En dan tenslotte kan ook obs de Valkhof zijn intrek nemen in het nieuwe gebouw. Een aantal personeelsleden is een paar weken geleden in het gebouw wezen kijken. Men is enthousiast. Direct na de zomervakantie gaan we met zijn allen nog een keertje op inspectie. En ook de omwonenden krijgen de kans alvast een keertje binnen te kijken. Het wordt ook hun school.


Dinsdag 30 juni
Vanmiddag was er een ontmoeting met het college van Veenendaal. Een nuttige ontmoeting, zeker nu Barneveld gaat worden toegevoegd aan het samenwerkingsverband van de WERV. Voor mij heeft deze ontmoeting altijd een extra dimensie: ik ontmoet er enkele collega’s met wie ik een aantal jaren heb opgetrokken. Iets van een vertrouwd gevoel geeft dat; maar dat is niet het zelfde als heimwee.

Als vaste prik mijn dinsdagse fietstocht: opschieten want de raad begint om half 8.

Een lange raadsvergadering is de afsluiting van deze dag. En het duurt extra lang als je de hele avond niet hoeft op te treden: mijn dossiers zijn hamerstukken. De strategische visie vraagt veel tijd. Eerlijk gezegd vind ik het onbestaanbaar dat er na zo’n lang traject waarbij de raad en anderen meerdere keren zijn geconsulteerd en wat geleid heeft tot duidelijke en concrete aanpassingen, er nog een kleine 10 amendementen op tafel kwamen. Voor mij is dat echt een ontkenning van het gelopen proces. En als dat dan vertaald moet worden als effecten van de aankomende raadsverkiezingen, dan hoop ik dat de verkiezingen snel achter de rug zijn, want met deze rituelen is geen enkele Barnevelder geholpen.


Woensdag 1 juli
In de regio de Vallei doen we mee aan allerlei projecten. Een ervan is een alcoholmatigingsproject dat getrokken wordt door de gemeente Scherpenzeel. Een onderdeel daarvan is de werkgroep creëren van publiek draagvalk. Vandaag hebben we daarover nagedacht. We willen in de regio uitproberen of de vorig jaar in Kootwijkerbroek gehouden alcoholmatigingscampagne ook elders kan worden toegepast. We noemen het dan in vakjargon het Barnveldse model. (dat we trouwens dit jaar in een volgend dorp van Barneveld ook weer gaan uitrollen).

We gaan ons inzetten om alle scholen voor voortgezet onderwijs in de regio alcoholvrij te krijgen. De stichting Stap heeft daar een bepaald aantal criteria voor. Om te weten waar we het over hebben gaan we kijken bij een school in Wageningen die op dit gebied weleens voorop zou kunnen lopen en van wie wij kunnen leren.

Ook gaan we in navolging van Amersfoort onderzoeken of we ook in onze regio kunnen komen tot de oprichting van oudergroepen die actief en langdurig gaan actievoeren tegen overmatig alcoholgebruik.

Zoals ik al vertelde zijn we na Kootwijkerbroek bezig om de daar gehouden alcoholmatigingscampagne in het volgende dorp uit te rollen. Vanmiddag was er voor een aantal betrokkenen een informatiesessie over de effecten en schadelijke gevolgen van alcoholgebruik. De wijze waarop de preventiemedewerker van Iris dat doet is van een onthullende en ontmaskerende werking. Echt iedereen weet niet de helft van wat alcohol doet. Vrijwel iedereen staat veel te onschuldig en naïef tegenover alcoholgebruik, totdat je dat nuchtere feitenrelaas hoort waar nog geen eens een ervaringsdeskundige aan te pas komt.

Van een belachelijke houding geeft een drankenproducent blijk als hij in de krant meldt dat hij niet in kan gaan op een voorstel van Stap om alcoholische drank in de zomerperiode niet in de reclame te doen. Ze hebben er geen “invloed” op; dat geeft blijk van betrokkenheid bij de problematiek, zeg. Dat is ongeveer hetzelfde als zeggen dat je het ook niet kunt helpen dat je 140 rijdt en anderen en jezelf in gevaar brengt. Alsof je zelf niet je been op het gaspedaal hebt.

Er is bij de producenten sprake van puur eigen belang. Het gaat gewoon om het maken van winst. Zeg dat dan ook gewoon.

En wanneer komt de overheid nu met een algeheel verbod op alcoholreclame? Zeg me niet dat dat niet helpt, want dan zou het betekenen dat de producenten geheel overbodige miljoenen in zinloze campagnes stoppen en zo gek zijn die ondernemers nou ook weer niet.

Dankbaar ben ik dat de commissie Samenleving is uitgesteld naar vanavond waardoor ik zelf de vertegenwoordiging van B&W op me kan nemen. Er is maar één onderwerp: de Antoniussschool. Dat het geen verrassende avond zou worden stond al vast: er was in de kadernotavergadering al een meerderheid die er blijk van gaf de Antoniusschool in afwijking van het masterplan te laten zitten in hun huidige historische gebouw. De raad stelt budget beschikbaar. En in dit geval toont het de bereidheid om extra geld in te zetten als deze rk school maar kan blijven zitten waar zij nu zitten. Ik zal me daar bij moeten neerleggen, maar vrees heel sterk dat we de komende tijd nog komen te staan voor nieuwe precendenten. Precedenten zijn net schapen: als er een over de dam is volgen er meer.


Donderdag 2 juli

Voor een aantal kinderen was het vandaag een bijzondere en leuke dag: zij kregen een certificaat voor deelname aan de schakel- of kansklas. Kortweg gezegd: een jaar lang heeft een aantal kinderen een paar dagdelen in een aparte groep gezeten om in m.n. taal te worden bijgespijkerd. Zo’n intensief traject oogst wel resultaat: veel kinderen zijn in één jaar tijd meer dan 1 niveau vooruitgegaan. Dat is nog eens een inhaal actie! Vorig jaar ben ik bij deze klassen op bezoek geweest en had ik beloofd dat ze aan het eind van het schooljaar bij mij op visite mochten komen. Nu dus.

Allemaal een certificaat. Maar daarmee stopt het niet. Als deze kinderen een week of 6 lang niet met begeleiding van hun ouders doorgaan met lezen bestaat de kans dat ze weer terugzakken. Voor ouders een bemoedigende motivatie om door te zetten met het ondersteunen van hun kind: de vruchten zullen voor vele jaren blijken!

De mannen van het Van Lodenstein College (namens locatie Witsius) heb ik vandaag op visite gehad om bij te praten over de werkwijze en voortgang met betrekking tot de herhuisvesting van het hun school. Nu de overeenkomst met de Meerwaarde is getekend, heeft de gemeente zich nog slechts in te zetten voor de ro-procedures en de realisering van de benodigde infrastructuur. En dus komt er tijd en ruimte om het project van het Witsius op te pakken. Dat gaan we nu met gezwinde spoed doen.


Vrijdag 3 juli
Op het provinciehuis heb ik deelgenomen aan een sessie over de regiotaxi. De provincie wil van alle partners weten hoe de provincie het op dit terrein doet. Naast wethouders waren er ook vertegenwoordigers van gebruikersgroepen: mensen die uit dagelijkse ervaring weten waar de regiotaxi in je leven wringt. Vanuit mijn optiek moet ik zeggen dat de provincie in deze uitermate coöperatief is en een open oor heeft voor de inbreng van de gemeentes.

Tot mijn vreugde ontmoete ik hier ook het Barneveldsse lid van de regionale gebruikersgroep. Dat ik daarvoor naar Arnhem moet! We hebben voor na de vakantie een afspraak gemaakt om te bezien wat we op lokaal niveau voor elkaar kunnen betekenen.

Nog voor dat het speeddaten begint (ze verzinnen elke keer weer iets om bijeenkomsten aantrekkelijk te houden) (dat is onder een lunch gekoppeld worden aan een ander om ervaringen uit te wisselen) ben ik uit Arnhem vertrokken.

En niet voor iets onbenulligs: vanmiddag krijgt onze zoon Arnout zijn bul op de TU in Delft. De familie Verweij is een architect rijker! Hij moest een plan presenteren. Hij had studie gemaakt van een bepaald gebied in Den Haag met een paar prachtige oudere gebouwen van de ptt waar een herontwikkeling moet plaats vinden. Hij heeft een plan ontwikkeld waarbij oud en nieuw prima samengaan. Daarbij moest natuurlijk van alles en nog wat verantwoord worden. Waarom zus en niet zo? Waarom dit materiaal en niet iets anders?

Leuk om je eigen zoon zo bezig te zien. Pracht maquette, een schitterende powerpoint.

En wat een vader zich meteen afvraagt is of hij snel een baan zal vinden op zijn vakgebeid? Als ie nou gespecialiseerd was in scholenontwerp dan kon hij in Barnevedl wel terecht! Hoewel, nu hij gespecialiseerd is in renovatieprojecten is het Antonius misschien wel wat voor hem!

Even serieus: als u een goeie architect zoekt, hoor ik het graag van u. Ik breng u graag met hem in contact

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij <at> barneveld.nl