Maandag 22 juni
Na een klein weekje ziekenhuis is het weer even wennen. Het lijkt wel of ik een soort jetlag heb. De snelle afwisseling van het gewone leven en het ziekenhuisleven wisselden elkaar zo snel af dat je tijd nodig hebt om weer helemaal bij de tijd te zijn.

De meeste afspraken waren uit mijn agenda weggehaald om eerst in alle rust de post en de mail te kunnen behandelen. En daar ging een groot deel van de dag mee heen.

’s Middags nog wel een hoorzitting van de bezwarencommissie gedaan. De laatste weken gaat het nogal eens over huiseigenaren die bezwaar maken tegen het feit dat hun pand is aan gewezen als gemeentelijk monument. (de gemeente is met een inhaalslag bezig) Vrijwel alle mensen die dit treft voelen die aanwijzing als een soort onrecht. Een beperking van hun vrijheid van handelen met hun eigendommen. Daar is veel begrip voor op te brengen. Maar daarom is de regeling ook dat het onderhoud voor een aanzienlijk deel wordt gesubsidieerd door de overheid. Maar op een of andere manier voelt het desondanks als zeer nadelig. Het woord waardedaling wordt snel in de mond genomen terwijl dat nog maar net de vraag is.

Maar voor alle eerlijkheid moet ook gezegd worden dat er zonder de aanwijzing tot monument heel veel of uiteindelijk alle karakteristieke panden zouden verdwijnen. Het is de enige manier om cultuur en geschiedenis voor ons nageslacht veilig te stellen.

Dinsdag 23 juni
Vandaag is er een belangrijke stap gezet in de richting van meer regionale samenwerking. Er gaat gekeken worden op welke manier de zogenaamde WERV en regio De Vallei tot één gemeenschappelijke regeling/samenwerkingsverband kan worden gesmeed. Een gezamenlijke positionering van een regio is van groot belang om gezien te worden in Den Haag en Brussel. Samenwerking met behoud van ieders eigenheid is alleen maar een verbetering. En twee verbanden ineen schuiven betekent ook nog vermindering van de zogenoemde bestuurlijke drukte.

Boeiend is wel dat dit provinciegrens overschrijdend is: Utrecht en Gelderland. Maar dat mag geen belemmering zijn: provinciegrenzen zijn niet altijd zo logisch als je vanuit het heden denkt.

Nog voor het eind van het jaar moet duidelijk worden welke vorm er precies gekozen gaat worden voor deze nieuwe overzichtelijke regionale samenwerking.

Woensdag 24 juni
Deze dag stond voor mij in het teken van overeenkomsten.

De eerste werd vanmorgen getekend door de vijf aanstaande gebruikers van de nieuwe Burgtschool en de gemeente. Het nieuwe gebouw wordt eind oktober opgeleverd en gaat dan door drie scholen en twee kinderdagopvang organisaties in gebruik genomen worden. Die vijf gebruikers gaan samen het dagelijkse beheer en het onderhoud voor hun rekening nemen en zelf de regie voeren. Daar hebben we nog nauwelijks ervaring mee; niet eerder zijn er 5 partijen in een onderwijsgebouw ondergebracht. Het is een lange weg geweest. Onwennigheid bij de scholen, zorg voor verlies van eigen zelfstandigheid en vrees voor hogere kosten spelen daarbij een rol. Ik hoop dat het een groot succes wordt en dat er duidelijke voordelen behaald gaan worden (b.v. gezamenlijke inkoop van schoonmaak, enz.)

Nu we toch bij elkaar zaten zijn er ook nog wat afspraken gemaakt voor de laatste onderdelen zoals de vormgeving van het schoolplein, de afstemming van de verhuizing, enz. De gebruikers zijn na een bezichtiging vorige week enthousiast over het prachtgebouw dat ze over enkele maanden mogen gaan gebruiken. En hopelijk wordt de scholenbouw een soort estafette: Burgtschool opleveren, Vogelhorst starten met de bouw. En dan nog voor de oplevering van de Vogelhorst de start bouw van de Meerwaarde. De vaart zit erin en moeten we erin houden!

Vanmiddag de laatste hand gelegd aan de beheersovereenkomst van het rouwcentrum in Barneveld. De renovatie is over enkele weken klaar. Een goed moment om de afspraken met alle gebruikers eens netjes op papier te zetten. Alleen mondelinge afspraken voor een gebouw dat door vele partijen gebruikt wordt is niet meer van deze tijd. Ik ga er vanuit dat we komende week met de begrafenisondernemers overeenstemming krijgen over de overeenkomst dan is die gelijk klaar met de verbouwing en start er een mooie nieuwe fase.

Donderdag 25 juni
Vandaag de hele morgen bij de Permar geweest. Zowel het Dagelijks Bestuur als het Algemeen Bestuur vergaderden. Tot mijn vreugde draait de Permar nog steeds goed en is er ondanks de crisis naast waakzaamheid geen directe zorg vanwege de economische crisis. En het streven om de Permar steeds meer zonder gemeentelijke subsidie te laten werken wordt onverminderd vastgehouden.

Aan de orde kwam ook het onderzoeksrapport dat is opgesteld naar aanleiding van een anonieme (wat een laf gedoe is dat toch) brief die breed verspreid was. Gelukkig valt de directeur niet veel te verwijten. Vast staat wel dat op enkele kleine onderdelen nog wat meer zorgvuldigheid verwacht mag worden. We gaan in het Dagelijks Bestuur nader bespreken hoe wij door aanpassing van het directiestatuut de verantwoordelijkheden tussen directie en bestuur en vooral de onderlinge communicatie verder kunnen verbeteren.

Vrijdag 26 juni
Vanmorgen ben ik met enkele collega’s uit de regio bijgepraat over toekomstige ontwikkelingen in de zorg. Wat ik niet wist is dat er de komende 20 jaar door de verdere vergrijzing en de afname van de werkende bevolking een ernstig tekort gaat ontstaan aan verzorgend personeel. Daarvoor is extra inzet op werving niet genoeg. Als er al genoeg personeel voor handen zou zijn (dat is onmogelijk) dan zou het nog onbetaalbaar zijn. Dat betekent dat er momenteel naarstig gezocht wordt naar technische innovatie om de zorg voor ouderen en hulpvragenden op niveau te houden met minder handen.

Bovendien kan de techniek van de komende jaren er ook aan bijdragen dat er winst gemaakt wordt in de strijd tegen vereenzaming. Had u al eens gehoord van virtueel koffiedrinken? Ook al woont je broer of zus aan de andere kant van het land door rechtstreekse verbindingen via internet kun je in je eigen kamer met je eigen kopje koffie in de hand toch kletsen met wie je lief is en elkaar ook recht in de ogen kijken.

De spannende vraag is wat de rol van de lokale overheid is bij dit soort ontwikkelingen. En die van de zorginstellingen en de woningbouwcorporaties. Boeiende ontwikkelingen die eerder aan bod komen dan wij nu kunnen beseffen.


U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een bericht naar l.verweij <at> barneveld.nl