In de media gaat vandaag het plan rond hoe we het tekort aan brandweer-vrijwilligers kunnen oplossen. Het wordt in Nederland steeds moeilijker om deze vrijwilligers voldoende te laten oefenen. En juist dat laatste moet steeds vaker en grondiger.

De vrijwilliger zou in de tijd van de baas, moeten oefenen en niet langer in zijn of haar vrije tijd. De kosten die de werkgever hiervan heeft moeten dan vergoed worden.

 

Bij zulke berichten denk ik onmiddelijk: wat vinden de vrijwilligers hier nu zelf van?

Ik weet dat ook in onze gemeente het lastiger wordt om vrijwilligers te vinden. Waarom? Omdat velen niet meer dichtbij werken, maar op een te grote reisafstand om binnen het vereiste aantal minuten ter plekke te zijn.

En verder dat er binnen de organisatie volwaardige plek is voor vrijwilligers. Dat er een goede sfeer heerst en men hen waardeert.  Dat lijken hele andere problemen te zijn dus.

 

Maar nogmaals: als dit soort plannen daadwerkelijk worden overwogen, dan ben ik in de eerste plaats benieuwd wat de vrijwilligers er zelf van vinden!

 

Vanavond was het voor raadsleden kiezen tussen een bijeenkomst in de raadszaal waarin wethouder Tijmensen een toelichting gaf over de inrichting van het gemeentehuis en een discussiebijeenkomst in de bibliotheek georganiseerd door het Schaffelaarpodium onder leiding van onze oud-burgemeester Burgering. Ik heb gekozen voor de laatste bijeenkomst (als raadslden hebben we al eerder de gemeentehuis-plannen gezien) en het was een genoeglijke bijeenkomst van misschien wel 100 ? deelnemers/bezoekers.

 

Met name de discussie over positie en de rol van de wijkplatforms ten opzichte van de gemeenteraad vond ik interessant. De laatste jaren is steeds duidelijker geworden dat in onze gemeente de wijkplatforms prima functioneren. Daar zijn zowel de inwoners als de gemeentelijke organisatie bij gebaat.

 

Is dit een vorm van zelfbestuur en heeft dit democratische legitimatie? Ik ben bevestigd in mijn mening dat we geen tegenstellingen moeten zoeken die er niet zijn. We hebben als raad en wijkplatforms geen tegengestelde belangen. Beide willen we ons inzetten ten dienste van de inwoner/burger. Waarbij de raad zich met name op beleid richt en de platforms op de praktische problemen op wijkgebied. Sàmen Barneveld!

 

Afscheid van Annelies Barendrecht en tevens kennismaking met Herman Nugteren. Oftewel de Vrijwilligers Centrale Barneveld. Er is veel opgebouwd de afgelopen jaren op het gebied van aandacht voor vrijwilligerswerk. De receptie in de Oranjerie was dan ook goed bezocht. Herman is al direct bereid om op onze WMO-avond een reactie te komen geven op het visiestuk. Uit gesprekken tijdens de receptie merk ik dat het onderwerp WMO breed leeft.

 

De Barneveldse Krant meldt vanavond, het goede nieuws, dat het uit Kootwijkerbroek vermiste meisje gevonden is.

 

In de media is een interessante discussie op gang gekomen naar aanleiding van de kandidatuur van Frans Weisglas, de kamervoorzitter. Hij staat op de VVD-lijst van Rotterdam, op nummer 30. Vrijwel iedere politieke partij kent het verschijnsel lijstduwers. Maar Rotterdam staat sowieso erg in de schijnwerpers. Dus barst deze discussie over de lijstduwers ook daar vooral los.

 

Even los van de intellectuele aspecten; hoe zit dat nu in Barneveld? Bij de ChristenUnie heeft een selectiecommissie, in opdracht van het bestuur, gesprekken gehad met alle dertig kandidaten van de lijst. Hierbij is met de eerste 8 uitgebreid gesproken over  'het daadwerkelijk verkiesbaar en beschikbaar zijn'.

 

De kandidaten, vanaf plaats 15, verwachten niet dat ze daadwerkelijk voor die vraag komen te staan, maar weten aan de andere kant dat het wel kan gebeuren door middel van voorkeursstemmen. Dus zet je een prominent persoon op een dergelijke plaats, dan moet die persoon wel bereid zijn om de verkiezingsuitslag serieus te nemen en zich dus beschikbaar te stellen. Het is dus ook weer geen vrijblijvendheid om op een lijst te staan. We willen de kiezer serieus nemen!! 

 

Het visiestuk over de Wet Maatschappelijke Ondersteuning is klaar! Vandaag hebben we dan ook rap een datum (maandag 13 februari) en een lokatie (Het Trefpunt) geregeld om dit openbaar te maken. Het is in feite een vervolg op de bijeenkomst in het voorjaar van 2005.  We willen graag de werkers 'uit het veld' horen over de voorstellen die we hebben over de invulling van de prestatievelden. Het is kort dag, want het wachten was op de behandeling door de Tweede Kamer. Bovendien vraagt de verkiezingscampagne veel tijd. 

 

Tussendoor nog een gesprek met de voorzitter van het spelotheek-bestuur. Ik heb de voorzitter gestimuleerd om meer naar buiten te treden. Naamsbekendheid en ledenwerving en dan krijg je veel meer armslag voor de spelotheek. Niet leunen op de overheid, maar creatiever zijn met de mogelijkheden. Want die zijn er volop....

 

Een weekend dat gestempeld is door vrieskou. Campagne voeren op het Smidsplein in Voorthuizen. Koud! Maar wel heel nuttig en ook echt gezellig met elkaar. Campagne voren vraagt een grote inzet, maar zoiets is op te brengen als we het onderling ook goed hebben. Dan is campagne voeren ook echt teamsport!

 

Verder hebben we als gezin geprobeerd om  -ondanks het nog dunne ijs-  te schaatsen. Dat lukte op een plas in het Loobos bij Kootwijk. En wij maar denken dat we zo'n beetje de enige waren die dat plekje wisten... Nu blijkt dat honderden (!) mensen dit ook weten... Het leverde in ieder geval een man een nat pak op. Hij zakte tot  z'n middel door het ijs. Maar we hebben toch geschaatst op natuurijs. 

 

Tjitske Kuiper