Maandag 10 november
Afgelopen zaterdag deed de ChristenUnie vertegenwoordiging van de waterschapsverkiezingen Barneveld aan. Eerst een nuttige uitleg gekregen over de rol van het water in een gemeente als Barneveld. Daarna naar het landgoed Otelaar om de Barneveldse Beek eens op een andere manier te bekijken: niet meer recht toe recht aan, maar weer ouderwets mooi meanderend. En zelfs echte vispassages bij stuwen. Nooit geweten dat dat ook in Barneveld bestond. Dat landgoed Otelaar een schilderachtige plek is om te wonen en te wandelen wist ik al. Maar dat je er zelfs op klaarlichte dag een ree ziet wegspringen maakt het extra mooi.

Na het water de mantelzorgers. Vandaag is het de dag van de mantelzorgers. In de prachtige bibliotheekzaal staan allerlei stands gericht op mantelzorgers. Ook zorgaanbieders bieden zich aan. Er zijn ook mantelzorgers die iets laten zien van hun hobby die ze inhoud geven ondanks hun zware taak als mantelzorger.

Of het aan het moment van de dag lag weet ik niet; ik kwam minder mantelzorgers tegen dan verwacht. Ik ben wel heel blij dat de bloemtjesactie heel goed aanslaat en daardoor steeds meer mantelzorgers in beeld komen. Ook al is er nu nog geen sprake van; ik hoop dat er snel reden zal zijn om de motie van het CDA te gaan uitvoeren. Dat wil zeggen dat we de mantelzorgondersteuning verder moeten gaan uitbreiden.

Dinsdag 11 november
Gisterenavond was er een afscheidsetentje met de DB-leden van het Permarbestuur. Oud-wethouder Van Kampen uit Scherpenzeel moest uitgezwaaid worden. Na een periode van ongeveer tweeëneenhalf jaar moest hij opstappen vanwege een coalitiebreuk die weer veroorzaakt werd door een breuk in het plaatselijke CDA. Het viel me op dat hij er alles aan doet om de draad weer op te pakken en de teleurstelling achter zich te laten. Dat lukt hem!

Grappig is het om bij het afscheid pas van elkaar te horen wat iemands achtergrond is, wat je oorspronkelijke beroep was. Wethouder van Kampen zou zo in Barneveld passen: hij weet alles van de kippenhouderij. Ik verbaasde me erover dat van die 1000den kippen -die om beschuldigd te mogen worden van het zijn van scharrelkip een minimaal aantal uren per dag in de buitenlucht moeten verblijven- er toch altijd een dikke 25% is die ook al gaan de deuren open lekker binnen blijven zitten. Ook maf om te horen dat elke kip weer terugkruipt op zijn oude vertrouwde plekje in zo'n reuzenstal. Toch leerzaam voor een wethouder van een gemeente die de kip en het ei hoog in het vaandel heeft staan.

Woensdag 12 november
Vanmiddag het dagelijks bestuur van de WMO-raad op bezoek gehad. Een nuttige en plezierige ontmoeting. We hebben de adviezen op voorgenomen B&Wbesluiten doorgenomen. Ook hebben we verheugd kennis genomen van enkele nieuw te benoemen leden van de WMO-raad. Ook een nieuwe voorzitser is door de selectiecommissie voorgedragen aan B&W om te worden benoemd.

Ik moet nog geduld hebben als het gaat over de herstructurering van de adviesraden. Het is mijn dringende wens om de gehandicaptenraad en de cliëntenraad-WZI te laten opgaan in de WMO-raad. In de eerstvolgende WMO-vergadering wordt het advies geformuleerd.

Vanavond ben ik een uurtje bij dorpshuis De Belleman op bezoek geweest. Het bestuur (met een aantal nieuwe gezichten) vergaderde en had ook wat vragen voor de wethouder. Het is geweldig om te zien hoe een koppeltje vrijwilligers in staat blijkt te zijn om een dorpshuis vrijwel helemaal zonder steun van de gemeente te laten draaien zonder dat de gemeenschapsfuncties in het gedrang komen. We gaan uitvoering geven aan de wens om het aantal parkeerplaatsen met een 6tal uit te breiden. En als de papiercontainer nu ook nog op een andere plek kan komen te staan is de parkeergelegenheid helemaal op en top.

Donderdag 13 november
Vandaag maar eens mijn beste pak aangedaan. Minister Rouvoet gaan we ontmoeten in een bijeenkomst van de Regio de Vallei wethouders. Vandaag tekenen we de overeenkomsten voor de totstandkoming van de verwijsindex. En omdat de minister daar heel veel waarde aan hecht komt hij ook in hoogsteigen persoon zijn krabbel zetten. Naast hem zijn er ook veel andere instanties die gaan meedoen: zoals het ziekenhuis, de GGD, bureau jeugdzorg, enz.

De verwijsindex is een digitaal systeem waarin iedere aangesloten partij iemand aanmeldt omdat er wat met hem of haar aan de hand is. Wanneer een ander dat m.b.t. dezelfde persoon ook doet kun je meteen zien dat er dus meer dan één aandacht besteed aan een risico jongere en kan dat aanleiding zijn contact met elkaar te zoeken om gegevens uit te wisselen, te coördineren, enz. In deze index staat absoluut niet wát er met iemand aan de hand is.

De minister gaat nog hard knokken met zijn collega-minister om ook de politie bereid te vinden om te gaan deelnemen. De politie is een belangrijke waarnemer van van alles en nog wat als het om jongeren gaat.

Wel een gekke gewaarwording trouwens, dat je iemand al jaren kent uit besprekingen en vergaderingen en hem nu ineens tegenkomt als minister. Ineens is er meer afstand, protocol, haast, formaliteit enz. Dat werkt een klein beetje vervreemdend. Ook al vind ik dat Andre absoluut dezelfde is gebleven en dat is heel wat waard.

Vrijdag 14 november
Vanavond ben ik te gast bij de hervormde kerk van Kootwijkerbroek. In het kader van de alcoholmatigingscampagne heeft de hervormde kerk van Kootwijkerbroek een jongerenavond aan dit thema gewijd. Een groep van een man of 75 van tussen de 12 en de 16 jaar was komen opdraven. Stichting De Hoop uit Dordrecht gaf voorlichting over de gevaren van alcohol. En er was ook een zogenoemde ervaringsdeskundige meegekomen. Een kerel van begin 30 die na een bizarre jeugd uiteindelijk een jaar of 5 geleden bij De Hoop in Dordrecht was terecht gekomen en nu vrij was van verslaving. Zijn levens verhaal maakte veel indruk op de aanwezige jongeren. Met name het feit dat God in zijn leven ingreep (door een indrukwekkende droom) en dat zijn leven veranderd was, zullen de jongelui niet snel vergeten.

Wel moet me van het hart dat ik liever een andere ervaringsdeskundige had gehoord (niks ten nadele van deze man hoor): iemand die een keurig nette vader of moeder is en die dichter bij de dagelijkse belevingswereld van de Kootwijkerbroekse jongeren staat. Nu zouden de jongeren nog onbewust kunnen denken dat het bij hen in Kootwijkerbroek natuurlijk niet zo erg is als het ooit met die man uit De Hoop was. Nu is er het gevaar dat het vergeleken met deze man hierm.b.t. de alcohol nog wel meevalt.

Na de pauze werd er in groepen doorgepraat. Ik vond de jongeren best wel eerlijk, maar in sommige gevallen ook wel naïef. Elke keer vat toch de indruk post dat een pilsje of 10 best wel meevalt en dat het toch echt geen grote ramp is als er van die miljoenen hersencellen een paar afsterven!? Niemand realiseert zich dat iemand die op zaterdagnacht met 10 pilsjes op thuiskomt nog 15 volle klokuren nodig heeft om weer clean te zijn en weer voor nuchter mens versleten te worden.

(tussen haakjes: kvind het geweldig dat er elke vrijdag- en ook zaterdagavond een grote groep jongeren naar het jeugdwerk van de hervormde kerk komt; dat wordt dan toch maar op poten gezet door een grote groep gemotiveerde vrijwilligers. Blijf er mee doorgaan! En ik kom graag nog eens binnenlopen op een avond van de Kootwijkerbroekse jongeren).

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij <at> barneveld.nl