Raadhuisplein 2 - week 47

woensdag 25 november 2009 09:01

Maandag 16 november
Vanmorgen vroeg even binnengelopen in de nieuwe Burgtschool. De eerste nieuwe bewoners komen vandaag: de Blokkentoren kinderopvang en peuterspeelzaalwerk. De kinderbedden, de boxen, de spelcomputer, alles is er al. Het personeel is enthousiast over het gebouw. Dat zal bij de kinderen en hun ouders niet anders zijn, is zo mijn vermoeden. Volgende week maandag sluiten de Fontein en de PWA school aan in de rij van nieuwe bewoners.

Nu ik er toch ben kijk ik meteen maar even binnen in de nieuwe sporthal die steeds meer zijn definitieve vorm gaat krijgen. De vloer is al gestort, de kleedkamers enz krijgen hun ware gedaante ook al. Nog enkele dagen en dit gebouw is wind en water dicht. Vanaf eind februari kunnen de leerlingen van de scholen hier terecht.

Ook al is het lastig dat nog niet alle parkeerplaatsen en het plein klaar zijn, dit kan niet anders: eerst moeten nu in grote spoed de noodgebouwen (met name het Huus van Guus) worden gesloopt. Ik heb tegen een van de onderwijzeressen nog gezegd dat de geschiedenis van Jericho misschien verteld zou kunnen worden. En dat de kinderen dan rondom het Huus van Guus zouden lopen en het vanzelf zou instorten. De onderwijzeres verklapte dat ze dat twee jaar geleden, toen ze dat noodgebouw zo hopeloos zat waren al eens gedaan hadden. Gelukkig is hun wens toen niet verhoord en heeft het nog zijn dienst kunnen doen. Dan nu maar aan de firma Vink overlaten.

Dinsdag 17 november
Een volle dag, deze dinsdag. B&W vergadering met onze eerste loco als voorzitter (de burgemeester is helaas ziek). Daarna de nodige gesprekken met burgers. En als afsluiting van de dag nog de raadsvergadering.

De Turkse vereniging aan de Jonkersweg zoekt nog steeds driftig naar ruimte voor haar activiteiten. Kopen gaat niet lukken. Je zou zeggen dat er toch genoeg te huur staat wat geschikt is te maken?! Net als bij de kerken vind ik echt dat deze vereniging zelf de vervangende ruimte op de kop moet tikken. Dat is de terechte scheiding tussen kerk en staat. En dat moeten we vooral ook zo houden. De twee grote nieuwe kerken (en de derde in aanbouw) tonen duidelijk aan wat eigen initiatief mogelijk maakt.

De raadsvergadering was voor mij een oefening in zwijgen en luisteren. Vermoeiender dan aan zet zijn. Daarvoor moet ik de decemberraad afwachten, dan zijn er weer agendapunten die mijn portefeuille betreffen.

Woensdag 18 november
Net als vorig jaar ga ik vandaag een dagdeel stage lopen. Deze kans wordt mij geboden door de provincie Gelderland. Op die manier kun je wat verdergaand kennis maken met instellingen die zich bezighouden met jeugd en opvoeding (week van de jeugdzorg). Vorig jaar ben ik bij bureau jeugdzorg in Ede geweest en ben ik met een medewerker mee geweest op bezoek bij cliënten.

Vandaag ben ik naar Epe gegaan. Lijn5 Nové/ TC Woldyne. Een hele mond vol. Het is een uitgebreid trainingscentrum aan de rand van Epe. Een aantal gebouwen waar jongeren een eigen kamer hebben en een aantal gebouwen waar trainingsactiviteiten plaatsvinden. Na een ontvangst ben ik achtereenvolgens ingedeeld bij 4 trainingsonderdelen bij 4 verschillende groepjes.

Hier bivakkeren geïndiceerde jongeren met een licht geestelijke beperking (twee jongeren werden meteen vrolijk toen ik meldde uit Barneveld te komen, want ze kenden De Glind!) die voor minder of meer dan een jaar trainingen volgen om te leren hoe ze in het dagelijks leven zelfstandig kunnen opereren. Ik heb bijvoorbeeld een training (groepjes van een man of 5) bijgewoond waarin ze een recept dat gebaseerd is op vier personen om moeten zetten naar een recept voor hen alleen, eenpersoons dus. Ook heb ik een training bijgewoond waarin geleerd werd hoe je je in een werkomgeving moet opstellen.

Het was voor mij een bijzondere ontmoeting. Toegewijde trainers, open jongeren die mij snel een plekje gunden. Maar ook wonderlijk: ik had er nog nooit bij stil gestaan dat dit soort langdurige trainingssituaties bestonden. Veel en veel te vanzelfsprekend ga ik er in mijn eigen leven vanuit dat iedereen op een bepaalde leeftijd wel voor zich zelf kan zorgen. En dat is gewoon helemaal niet waar. Mijn wereld is weer wat groter geworden. Mijn zorg is niet afgenomen. Voor deze mensen is de wereld verdraaid gecompliceerd en hun evenwicht wordt na veel gezwoeg bereikt maar is vaak wankel en blijft aandacht vragen.

Hoe komt het toch dat we er zo snel aan voorbij lopen dat er ook veel jongeren zijn voor wie het absoluut een opgave is om te overleven. Jongeren die door hun omgeving snel verkeerd worden begrepen doordat ze hun emoties iets minder goed onder controle kunnen houden maar daardoor ook moeilijker een netwerk in stand weten te houden.

Net als bij Jeugdzorg geldt ook hier dat dit werk veel te veel in stilte wordt gedaan. Veel te weinig mensen weten van de grote investeringen die gedaan worden in mensen die er ook bij horen. Als deze mensen een eigen plekje hebben verworven heeft iedereen veel te weinig benul van de lange weg die er is afgelegd. Complimenten voor de trouwe mensen bij Woldyne in Epe. Dank voor de gastvrijheid. Volgend jaar wil ik weer op stage: verder p ontdekkingsreis door de wereld van de jeugdzorg

Donderdag 19 november
In de regio zijn we druk bezig met alcoholmatiging. Alle scholen voor voortgezet onderwijs willen we hier bij betrekken. De drie Barneveldse rectoren spreken elkaar regelmatig op donderdagmorgen en dus konden wij vandaag 3 vliegen in één klap vangen. Ik had niet anders verwacht: alledrie willen ze zich actief gaan inzetten voor meer actie op dit gebied. Begin volgend jaar hoort u daar zeker meer van!

Nu er ook een mannengroep komt voor het duo project (project waarbij de integratie wordt bevorderd door een Nederlander en een buitenlander aan elkaar te koppelen) kan ik ook meedoen! Daarom vandaag een intake gesprek gehad met Janine Kamman, de projectcoördinator. Ze heeft al een boeiend maatje voor me. Ik ben heel benieuwd en hoop ook op verrijking voor mezelf. In december gaat deze ronde van start. Een dagdeel in de twee weken trek je samen op om elkaar dingen te leren over zijn en mijn land, zijn cultuur en gewoontes en de mijne.

Vanavond was het jaarlijkse “feestje” voor de vrijwilligers van de wijkplatforms. Al deze actievelingen vulden de hele raadszaal. Eerst hebben we samen met de raadsleden teruggekeken naar hoe het is gegaan dit jaar: over het algemeen is men tevreden. Het loopt goed. Sommige wijkplatforms vinden dat de raadsfracties de vergaderingen van de wijkplatforms moeten bijwonen. Ik vind echt van niet: op die vergaderingen moet in samenspraak met de aanwezige ambtenaren en mensen van de woningstichting en de politie de zaken worden aangepakt. Als het goed is, is de raad dan helemaal overbodig. Pas als er structureel zand in de machine zit of als er structurele problemen aan de dag komen wordt het tijd de raad er bij te betrekken.

Prachtig waren de verhalen van de mensen in de wijken die originele en nuttige acties ondernemen met het beschikbare buurtbudget. Tot inspiratie van anderen.

Tenslotte voor alle trouwe wijkplatformmensen een soort kerstpakket (uit de wereldwinkel!) en een hapje en een drankje. En tijd om een beetje bij te praten met de andere wijkplatforms. De wijkplatforms hebben deze waardering verdiend. En ik hoop dat ze tot in lengte van jaren hun nut blijven bewijzen.

Vrijdag 20 november
Gisteren is de grote verhuizing van de twee basisscholen in de Burgt begonnen. De kids zijn twee dagen vrij. De juffen en meesters aan de slag, samen met de verhuizers, met al het gesjouw en gesleep. Ik ben de tel kwijt maar ik vrees dat dit de vierde keer is in de geschiedenis van deze school. Maar dat is dan nu ook voor minstens 40 jaar voorbij!

Hoe mooi een gebouw ook is. Het leven van kinderen en personeel moet het afmaken. De eerste verfschilderingen staan al op de ramen. De personeelskamers zijn al compleet en na een dagje hebben al heel wat lokalen hun bankjes en stoelen gekregen.

Aanstaande maandag gaan de deuren echt open en doen we de deuren van de noodbouwsels definitief en met grote opluchting dicht.

 U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij at barneveld.nl

Labels
Opinie
Wethouder

« Terug

Plaats het eerste bericht!

Nieuw bericht

Archief > 2009 > november