Maandag 17 november
Vanmiddag was het weer hoorzittingenmiddag van de bezwarencommissie. Nooit hetzelfde, altijd weer andere bezwaren en problemen. Soms zijn mensen onbedoeld en onvermijdelijk slachtoffer van een procedure. In dit geval een aanvraag van een bouwvergunning waarover in de voorfase overduidelijk was aangegeven dat deze redelijkerwijs verleend zou kunnen worden. Na indiening van een zienswijze echter wordt de zaak standaard heroverwogen en blijkt er in eerste termijn iets uit het bestemmingsplan over het hoofd te zijn gezien. Met als gevolg dat de bouwvergunning alsnog geweigerd moet worden. Als ook nog blijkt dat als deze goedwillende burgers de situatie iets anders inkleden en aanpakken ze een grote kans op succes hebben om de vergunning alsnog te krijgen wordt er terecht gezucht over al die regeltjes en procedures in ons geliefde vaderland.

Dinsdag 18 november
Deze dag was wel zeldzaam volgepropt voor B&W. Na de B&Wvergadering hebben we in Wageningen een gesprek gehad met het plaatselijke college van B&W. Nuttig om elkaar eens een uurtje te spreken en de gezamenlijke uitdagingen eens door te nemen. Wist u dat trouwens dat Wageningen de grootste binnenhaven van Nederland heeft?! Wat me ineens opviel was het grote verschil in omvang van beide colleges: in Wageningen hebben ze één wethouder op zo'n 7000 burgers, in Barneveld zo'n 12500 burgers per wethouder. Verschil moet er wezen.

Vervolgens hebben we een gesprek gehad met de raad van toezicht van de WoningStichting Barneveld. Met hen hebben we gesproken over de actuele woningmarkt, de relatie tussen WSB en de WMO en ook hebben we het nog even gehad over de voortdurend vereiste inzet om de huisvestingsopgave voor statushouders en pardonners te realiseren.

De dag werd afgesloten met een raadsvergadering die zelfs met een bezoek van sinterklaas vereerd werd. Vanwege een korte agenda en een ijzersterke sinterklaas met een goed zicht op de plaatselijke politiek en een fiks improvisatievermogen werd het een goede afsluiting van de dag. En we kwamen niet met lege handen thuis dankzij sinterklaas: een chocolade letter van de echte plaatselijke bakker.

Woensdag 19 november
Vandaag in De Glind een kunstwerk mogen onthullen. Een houten kunstwerk, gemaakt uit een dode boom die nog stevig in de grond staat. Een Barneveldse kunstenaar maakte (voor het eerst t.b.v zijn eigen woonplaats) een levensecht beeld van een jongen die een boom inklimt die zich splitst in twee ladders. Symbool voor het maken van keuzes in het leven. Twee ladders van verschillende lengtes en met een verschillend eindpunt: klompen of nikes. Het past prima in ons jeugddorp De Glind. Naast de kunstenaar vind ik het noemenswaard de gemeentelijke rayonbeheerder te noemen. Hij kwam op het idee om die dode boom maar niet direct te kappen maar eerst eens te polsen bij de Barneveldse kunstenaar.

Prachtig dat alle betrokkenen, of het nu gaat over de Rudolphstichting of de provincie, zo constructief meewerkten.

Met de onthulling van het kunstwerk was het feest nog niet voorbij: het klompenpad moest nog worden geopend. Met het op een paaltje schroeven van een bordje was ook dat onderdeel officieel afgerond. Hier verdient expliciet plaatselijk belang een compliment. Zij zetten zich, niet tevergeefs, in voor het eigen dorp.

En je kunt niet in de Glind geweest zijn of je ontmoet weer een fantastische pleegouder die samen met zijn vrouw 5 pleegkinderen opvangt en met liefde omringt. Het is nog lang geen koninginnedag en invloed op de lintjesregen heb ik al helemaal niet. Maar van mij zouden alle pleegouders in De Glind een lintje van de koningin mogen krijgen: zij doen zulk kostbaar werk voor jonge mensen, voor onze samenleving.

Donderdag 20 november
Gisteren heb ik een gesprek gehad met de waarnemend regiodirecteur van het CWI om te spreken over hoe het in de wereld mogelijk is dat het CWI van Barneveld dicht moet. Er ligt een bezuinigingsopdracht voor het CWI om door sluiting van 30 vestigingen 10 miljoen euro te besparen. Voor de Barneveldse situatie betekent dat een bezuiniging van 2,5 ton. De bezuiniging is het gevolg van een besluit in Den Haag, dat valt het CWI niet te verwijten. Maar toch heeft het bizarre kanten. CWI Barneveld was vorig jaar niet alleen de beste van heel Nederland, we zitten ook pas krap een jaar in een gezamenlijk (CWI, UWV en gemeente) gebouw. En er is nog geen jaar geleden door het CWI een huurcontract voor 10 jaar afgesloten, waarna de verhuurder het gebouw ten behoeve van de gebruikers grondig heeft verbouwd en uitgebreid. Als je bij de huurverplichtingen de investeringen van de 3 betrokken gemeentes optelt en nog meerekent wat verhuizing en herinrichting gaat kosten kun je je onmogelijk voorstellen dat sluiting nog wel een bezuiniging kan opleveren. Zeker als je er nog bij optelt dat vervolgens de betreffende mensen (stuk of 20) wel in een andere vestiging (Ede) moeten worden ondergebracht (wat kosten 20 extra werkplekken?)

Wij hebben met klem aan het CWI gevraagd om ons inzichtelijk te maken hoe zij met de sluiting een bezuiniging denken te realiseren, want als dat niet lukt, is sluiten helemaal zinloos.

Vanavond was de jaarlijkse avond voor de vrijwilligers van de wijkplatforms. Een avond die bedoeld is als een blijk van waardering voor alles wat deze mensen doen. Roel Kuiper liet met een duidelijk verhaal de mensen nadenken over hun eigen platform en de toekomst daarvan. Zijn kern was dat de wijkplatforms zich meer moeten richten op de wijk en minder op de gemeente. Het doel dat meer inhoud moet krijgen is het bevorderen van de sociale samenhang. Vraag die de vrijwilligers direct stellen is hoe je de wijkbewoners er bij betrekt? Hoe krijg je ze uit hun huis en worden ze actief t.b.v. de wijk?

De wijkplatforms uit de buitendorpen hebben terecht het idee dat zij zich in een heel andere situatie bevinden. Zij scoren op de participatieladder veel hoger. Zij kunnen hun voordeel doen met een hoge betrokkenheid van veel meer wijkbewoners. De problematiek van een "stads" wijkplatform is heel anders dan dat van een dorpse variant. Nadenken over de toekomst zou misschien een volgende keer beter kunnen door splitsing in twee groepen. Stad en dorp hebben eigen problemen.

Alle vrijwilligers kregen een pluim in de vorm van een presentje. Voor mij stond als een paal boven water dat de wijkplatforms levend en vitaal zijn en dat bij de meeste betrokkenen een positieve en actieve grondhouding aanwezig is. (met dank aan de mensen van de politie en de woningstichting en de ambtenaren voor alles wat zij hebben gedaan ten behoeve van het slagen van de platforms)

Vrijdag 21 november
Vanmiddag ben ik samen met wethouder Tijmensen een rondrit door Barneveld wezen maken samen met vertegenwoordigers van vmbo en mbo om te kijken naar een geschikte locatie om op zo kort mogelijke termijn (komend schooljaar al?) in Barneveld een nevenvestiging van mbo-onderwijs voor autotechniek (en op termijn transport en logistiek?) te kunnen starten. De school denkt na over de geboden mogelijkheden en laat op korte termijn weten of ze de stap willen zetten. Barneveld wil royaal meewerken; een mbo autotechniek is een pure aanwinst. En er is een schreeuwende behoefte aan goede automonteurs.

Na de frisse neus aan het eind van de vrijdagmiddag nog een vertrouwelijk gesprek gehad met enkele mensen van het voormalige wijkplatform de Burgt. Van beide kanten vonden we het een nuttige gedachtewisseling. Van beide kanten zijn de teleurstellingen en misvattingen geuit en is er weer wat blauw aan de lucht. Volgende week dinsdag is er een speciale wijkavond voor alle bewoners van de Burgt waar de projectwethouder en ik willen luisteren naar alles wat er aan teleurstellingen leeft om daar ons voordeel mee te doen en te bekijken hoe we een stap de goede richting op kunnen komen.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een bericht naar l.verweij <at> barneveld.nl