In het Reconstructieplan Geldersche Vallei / Utrecht-Oost hebben de betrokken partijen een aantal natuurdoelen beschreven die behaald moeten worden in 2015/2018. Deze doelstellingen hebben betrekking op de ecologische en robuuste verbindingszones en de EHS (Ecologische Hoofd Structuur ) en als maatstaf geldt het aantal gerealiseerde hectares.

Omdat de realisatie van de EHS vertraging oploopt heeft Gedeputeerde Staten van de provincie Gelderland het voorstel gedaan om het instrument onteigening te gaan inzetten om dit proces te versnellen. Dit voorstel heeft voor  veel discussie gezorgd binnen de Provinciale Staten en ook binnen de ChristenUnie fractie van de provincie.

De LTO ( belangenorganisatie van de landbouw ) heeft haar nek uitgestoken om de landbouw achter het reconstructieplan te krijgen en dat is gelukt onder voorwaarde dat deelname altijd op basis van vrijwilligheid zou zijn. Het gevolg kan zijn dat de doelstelling niet volledig zullen worden gehaald. Als Barneveldse fractie vinden we dat we als overheid betrouwbaar moeten zijn en dus afspraken ( op basis van vrijwilligheid ) die in het verleden zijn gemaakt moeten worden gerespecteerd en dus zijn wij tegen het inzetten van het onteigenen. Ook is onze overtuiging dat het middel onteigenen inzetten juist averechts werkt en het proces alleen maar zal vertragen omdat de bereidwilligheid van de grondeigenaren om mee te werken  hierdoor alleen maar zal verminderen.

Ons voorstel was om eerst te gaan evalueren hoe groot de achterstand is en wat de redenen zijn dat de realisatie van de EHS vertraging oploopt. Als de betrokken partijen dan gezamenlijke tot de  conclusie komen  dat  het instrument onteigening de oplossing is. Goed dan, maar dan is er ook draagkracht voor. 
 

Maar in de politiek werkt men met compromissen zo ook hier. De provinciale ChristenUnie ging voor vrijwilligheid en draagkracht maar was toch bereid om onteigening te gaan inzetten. Hun doel was om er met de coalitie (CDA, PvdA en CU) uit te komen en zo is er een compromis gevonden.

Dit betekent dat de realisatie van de EHS gebeurd op basis van vrijwilligheid en draagkracht met de  huidige middelen. En dus kan de onteigening niet van hogerhand worden opgelegd. Wel kan op gebiedsniveau gekozen worden om het middel onteigenen te gaan inzetten ( max. 5% van het aantal hectares ) als laatste redmiddel. Alleen op initiatief van de gebiedscommissies waar alle partijen in zijn vertegenwoordigd dus ook de landbouw.

Als plaatselijke fractie zeiden we: we zetten onteigening niet in. Tenzij er na evaluatie en overeenstemming van alle partijen er draagvlak voor is. Het compromis is: we zetten onteigening in maar alleen als er binnen de gebiedscommissies draagvlak voor is. Je benadert de zaak van twee verschillende kanten maar het resultaat is hetzelfde.

Ja, mits of nee, tenzij

Wat is wijsheid?

Jaap van den Top (grondgebied)