Onderstaand het interview met Lukas Scheijgrond.

Voor Lukas Scheijgrond uit Voorthuizen, raadslid van de ChristenUnie, was het in het begin even wennen, maar ligt die periode inmiddels ,,echt wel’’ achter hem. ,,Soms is het even passen en meten met mijn werk als docent maatschappijleer of ik het raadswerk kan doen, maar spijt van mijn stap in de politiek heb ik niet.’’ Scheijgrond merkt dat hij wat kan betekenen voor anderen. ,,In de fractie werken we goed samen. We zijn met vier heel verschillende mensen, maar vormen echt een team. Bepaalde onderwerpen komen steeds weer terug. Wat is nu een goede oplossing, is dan telkens de vraag. Het boeit mij om mensen te kunnen helpen. Wat mij wel dwars zit is dat de beloofde skatebaan voor jongeren er nog steeds niet is. Maar neem een discussie over detailhandel in Voorthuizen en de vraag of je in zó’n dorp supermarkten in de wijken moet toestaan. Dat zijn interessante vragen. Wij denken overigens dat het slecht is voor de winkelstand en dus voor de inwoners en toeristen.’’

De bezuinigingen vanuit het rijk baren Scheijgrond zorgen. ,,Daar moet je goed over nadenken. Denk aan mensen met een bijstandsuitkering of die een werkplek bij Permar hebben. Hoe zorg je dat die het beste af zijn?’’

Het eerste onderwerp waar Scheijgrond de tanden in mocht zetten was de vraag wat er met het zwembad in Voorthuizen moet gebeuren. ,,Dat loopt nog steeds. Het is belangrijk om bij zulke onderwerpen mensen op te zoeken om met ze te praten. Daarnaast komen mensen ook naar onze fractievergaderingen toe. Bijvoorbeeld iemand van HulpaanElkaar, een kippenboer die een stal wil bouwen en een buurman die daar weer tegen is. Ik heb gemerkt dat in het debat in de raad het altijd van belang is te bedenken dat je het over mensen hebt. Soms gaat het om een grote groep, soms niet. De uitdaging is te zien wat nodig is en wat de gevolgen zijn van een besluit.’’

In debatteren heeft hij ‘lol’. ,,Hoewel ik nauwelijks nog geïnteruppeerd heb’’, realiseert hij zich. ,,Meestal reageer ik in de tweede ronde op wat anderen vinden. Vaak zijn dingen ook al gezegd en hoef ik ze niet te herhalen. En ik moet soms ook even zoeken naar de juiste woorden. Ik roep liever niet gelijk iets en zeg bij voorkeur dingen die de spijker op zijn kop slaan.’’

Een voortdurend overvolle mailbox was iets waar Scheijgrond erg aan moest wennen. ,,Ingekomen stukken, aankondigingen van vergaderingen, allerlei uitnodigingen voor seminars, open dagen etcetera’’, somt hij op. ,,Het is de kunst om geen mailtjes uit het oog te verliezen.’’ In de raad heeft hij zijn plek gevonden, meent Scheijgrond. ,,Ook al zijn we het niet altijd met elkaar eens, doorgaans kunnen we prima met elkaar praten.’’ In zijn ‘portefeuille’ zitten thema’s als sport, zorg en welzijn en inkomen. ,,Ik heb geen echte favoriete onderwerpen’’, verklapt hij. Waar heeft Scheijgrond als raadslid inmiddels zijn stempel op weten te zetten? Het is even stil, hetgeen Scheijgrond ook lachend benoemt: ,,En toen was het stil.’’ Maar dan: ,,Ik denk dat dat de woonvisie is waar ik samen met Henri Buitenhuis naar gekeken heb. Daarin stellen we voor dat er meer aandacht komt voor ‘huren op maat’: mensen die een sociale huurwoning hebben en meer gaan verdienen, moeten ook meer huur gaan betalen. Dat bevordert de doorstroming waardoor laagverdieners meer kans op een woning krijgen die bij hun budget past.’’

Op verjaardagen wordt Scheijgrond al snel aangesproken over zijn raadswerk. ,,Men wil dan weten hoe het gaat en – dat is een actueel thema – hoe het zit met ‘Pootje Noord’, als onderdeel van de rondweg om Voorthuizen.’’ Samenvattend betitelt Scheijgrond het raadslidmaatschap als ‘dynamisch met veel mensen, onderwerpen, afwegingen en botsingen.’’ Wat hem betreft gaat hij nog wel even door.

Copyright 2011 Barneveldse Krant (Hans-Lukas Zuurman)