Maandag 6 juli
Dit wordt een sportieve week! Niet alleen de dinsdag op de fiets maar vandaag en woensdag ook. En dat betekent vandaag extra vroeg op pad, want voor ik bij de gemeentewerf aanbeland (8.30uur) moet ik op het gemeentehuis eerst nog douchen en omkleden en ook nog een document lezen dat we gaan bespreken. Om half negen fris en wel aan tafel. We bespreken de concept evaluatie van het hondenpoepbeleid dat nu al weer in zekere mate een jaar draait. Mijn conclusie is dat we op de goede weg zijn, maar nog niet zijn waar we wezen moeten. En dat vraagt om intensivering van het beleid en zeker om blijvende inzet van een boa.

Op het laatste b&w-spreekuur voor de vakantie krijg ik twee mensen op bezoek die niet tevreden zijn. Dat is moeilijk als je ze ook niet zo veel verder kunt helpen.

De eerste was een mevrouw die door de bezwarencommissie in het ongelijk gesteld was en daar nu bij mij haar ongenoegen over kwam uiten en die hoopte op herziening van mijn kant. Als je dan in feite alleen maar kan zeggen dat ik geen rol heb als de bezwarencommissie heeft gesproken en dat het aan de rechter is als je verder wilt met je bezwaar. Je stuurt iemand in feite onverrichter zake naar huis.

De tweede bezoeker was een man die kwam klagen over de treurige werkwijze van het CAK. (de instantie die namens alle gemeentes de inning doet van de eigen bijdragen voor wmo voorzieningen. Die man had een halve ordner vol met correspondentie over verkeerde berekeningen. (ombudsman heeft over het CAK ook al ernstige dingen gezegd) En die man kan alleen maar via een soort telefoonmachine bij het CAK binnenkomen. En omdat het gaat om een voorziening vanuit de gemeente is de gemeente “aan de beurt” als de CAK niet thuis geeft. We kunnen en mogen de rol van de CAK niet overnemen, maar het laten voor wat het is, is ook niet goed. En als ons dan iets onvoldoende lukt bij het CAK dan komen de verwijten bij de gemeente terecht. Hoe onbevredigend is het soms.

Dinsdag 7 juli
De laatste b&w vergadering van dit seizoen. De tijd vliegt; nog maar een half jaartje en deze collegeperiode is voorbij. De burgemeester is al op vakantie dus staan we nu onder de leiding van de eerste loco-burgemeester, collega Tijmensen. In hem hebben we een goeie reserve keeper. En ik realiseer me dat de onderlinge contacten goed zijn. Een prima werksfeer.

Aan het begin van de middag is er een ingelaste naturalisatieceremonie. Een bijzondere ontmoeting is dat geworden. Het gaat om een Irakees echtpaar met 1 zoontje. In het irak van 1991 is hij christen geworden. En daar heeft hij heel actief inhoud aan gegeven door o.a. het nieuwe testament te vertalen in een Irakees dialect. In de loop van de tijd werd hem het leven onmogelijk gemaakt. Gevangenissen waren zijn deel, net als gebroken benen en andere martelingen. Uiteindelijk is hij eind jaren 90 in Nederland terecht gekomen. En hij heeft zijn geloof behouden en is nu actief met het vertellen over de levende God aan mensen in asielzoekerscentra. Deze man wilde eind deze week naar Londen voor een conferentie van mensen die evangelisatiewerk onder moslims doen. En zonder paspoort kom je daar niet. En om dat paspoort te krijgen had hij de naturalisatie nodig. Op basis van de wet op het Nederlanderschap had hij enkele weken gelden bij koninklijk besluit het recht gekregen Nederlander te worden. Zou deze man op uitnodiging van een kerk of zo niet eens een keer zijn verhaal kunnen doen? Dat lijkt me de moeite waard. En prachtig vind ik dat hij de Nederlandse normen vurig verdedigt ook en juist tegenover asielzoekers en statushouders die de werkwijze hebben opgepakt om door diefstal en verkopen van de buit hun bestaan inhoud willen geven. Deze man verdient onze steun. En bij het afscheid wenst hij mij Gods zegen toe. Bedankt Nederlandse meneer uit Irak!

Woensdag 8 juli
Een afwisselende dag staat me te wachten. Eerst is er een overleg met de vertegenwoordigers van het UWV/werkplein. Van hogerhand is beslist dat het werkplein in Barneveld dicht zou moeten (terwijl juist vandaag bekend wordt dat het de beste is van heel Nederland, bizar!) Het voorstel dat het UWV ons doet in dit onderhandelingsgesprek om tot openblijven te kunnen komen vind ik echt ondermaats. Ik heb met een aantal argumenten proberen aan te geven waarom. Men gaat zich opnieuw beraden. En eind augustus zien we elkaar weer. Hopelijk kunnen we dan goeie, maar vooral redelijke stappen zetten.

Ondertussen doen steeds meer mensen een beroep op het werkplein in deze crisistijden.

 Omdat ik wethouder zorg ben, was ik gevraagd om het kwaliteitscertificaat aan Medifit uit te reiken. Een nieuwe bezigheid voor me. Bij de voorbereiding werd me al snel duidelijk dat deze groep fysiotherapeuten hiermee wel de nek uitsteekt want het vraagt fiks wat. Zoals een permanent eenduidig patiëntenbehandelregistratiesysteem (een echt scrabble woord!) . En als je het systeem in de lucht hebt, moet je er wel blijvend werk van maken en niet verslappen. Bij deze betrekkelijk jonge medici zie ik wel veel motivatie en drive. Ik hoop dat de patiënten het aan den lijve zullen ondervinden dat ze hier beter mee af zijn.

 En dan naar De Belleman in Zwartebroek om de website in de lucht te knallen. Een actieve club van mensen die een plaatselijk dorpshuis draaiend houdt en een kloppend hart laat zijn in de dorpsgemeenschap. Eén van de dingen waar Barneveld rijk aan is. Vrijwel alle 9 dorpen hebben een of andere gemeenschapsvoorziening. Dat zijn er dan toch maar even een stuk of 7 op 50000 inwoners. Dat is niet niks.

Aan het eind van de middag voor de derde keer op rij op de fiets naar huis. Kben gek op die fietstocht geworden. En de hazen hebben het deze dagen in de kop: ik zie er velen.

Donderdag 9 juli
Vandaag heb ik even gebeld met de inmiddels bekende Barnevelder, Ben Oorsprong. De man die als gevolg van een niet geslaagde operatie op bed is terecht gekomen en per uur hooguit een minuut of 5 op kan zijn. De gemeente heeft voor hem geprobeerd een oplossing op maat te creëren voor zijn vervoersprobleem; je hebt namelijk geen taxi waar een bed in past. Dus is een eigen aangepaste bus de enige oplossing. Die is er nu.

Maar daar gaat het nu niet over. Ik las in de Barneveldse Krant dat hij door vrienden in de watten was gelegd. Tuin helemaal opgeknapt en de woonkamer een nieuw kleurtje verf. En dat dankzij de bijdrage van bedrijven en de inzet van te gekke mensen met een groot hart in hun lijf. Dat soort nieuws in de krant, daar kan ik nou echt van smullen. Mooi om zo’n blije en dankbare man even te spreken en te delen in zijn dankbaarheid.

Ik ga lekker op tijd naar huis. Even langs de bloemist voor een super bos bloemen: daar ga ik mijn jarige vrouw mee verrassen!

Vrijdag 10 juli
Op deze laatste werkdag voor de vakantie wilde ik heel graag even de voortgang van de bouw van de Burgtschool met eigen ogen waarnemen. En ik kan u zeggen het wordt (voorlopig?) de mooiste school van de gemeente. De grote, lichte en slim ingedeelde entree, de prachtige speellokalen en een mooi kleur en materiaalgebruik gaat het tot een feest maken om op deze school te mogen werken en leren, denk ik. Er wordt van de ene naar de andere kant toe gewerkt. Dat wil zeggen dat in de ene uiterste kant, de plaats waar de kinderopvang van de Blokkentoren komt, op het aanbrengen van de vloerbedekking en het aanbrengen van de plafondtegels na alles al helemaal af is. Terwijl in het andere uiterste hoekje van het gebouw je nog tegen het kale beton aankijkt. Dat maakt zo’n bezoekje des boeiender.

Inmiddels ligt de fundering van de 3 gymzalen er ook al weer in en zal binnen een paar maanden ook bij dat onderdeel van het project e.e.a. van een afstand zichtbaar worden. Net na de voorjaarsvakantie 2010 zullen de kinderen voor een gymles alleen nog maar het schoolplein hoeven over te steken. En al veel eerder zal het beruchte Huus van Guus al dan niet met behulp van maanmannetjes voor goed uit beeld verdwijnen.

 En nu ik toch bezig ben, kan een bezoekje aan de aula bij de begraafplaats er nog wel bij: de verbouwing is op een oor na gevild en de afwerking en de inrichting kan gaan beginnen. De extra parkeerplaatsen zijn al klaar. Jammer dat de vakantie er tussen zit; daardoor zal het nog wel een dikke maand duren voor de deuren voor gebruik weer open kunnen.

 En toen ik aan het eind van de middag thuiskwam lag Binnenlands Bestuur op de mat. Een heel artikel was gewijd aan webloggende burgemeesters en wethouders. Aardig om te weten: van de 441 burgemeesters zijn er maar 41 die bloggen. Van de meer dan 1550 wethouders zijn er naar schatting maar een stuk of 120 die een weblog bijhouden. Mooi ook om te lezen hoe verschillend er tegen deze “ijdeltuiterij” (citaat burgemeester Hoekema uit Wassenaar) wordt aangekeken.

 Met het afmaken van deze weblog is mijn werk helemaal klaar en kan de vakantie beginnen. Dat er geen verplichtingen meer zijn, ook niet de weblogschrijverij, (wat altijd in het weekend nog moet gebeuren), geeft al een begin van een lekker vakantiegevoel.

 Beste lezers, voor jullie een hartelijke groet en tot in augustus.

 U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij <at> Barneveld.nl