Aantal keer gelezen36
De plotselinge overheveling van de avond-, nacht en weekendopenstelling van de Barneveldse apotheken naar Amersfoort, leidde de afgelopen weken tot grote maatschappelijke onrust. Het lijkt een logisch gevolg te zijn van de oprichting van de huisartsenpost, die in juli 2002 al van start ging in Amersfoort en die een dependance in Achterveld kreeg. Het besluit van de apothekers is nu echter de druppel die een emmer doet overlopen.
Daar komt bij dat apothekers gefaald hebben in hun communicatie over het wijzigen van hun diensten. Hierdoor is de vlam in de pan geslagen en lijkt de brand nauwelijks meer te blussen. Voor elke kant aan het verhaal lijkt wat te zeggen, maar er blijft een verschil bestaan tussen wat het grote publiek beleeft en wat de zorgverleners communiceren. Met de massale mobilisatie van burgers móet op een of andere manier wat worden gedaan.
Want de Barnevelders zijn boos. Heel boos. Via talloze brieven, mails, telefoontjes en honderden handtekeningen gaven de `klanten` van de apotheken aan het niet eens te zijn met deze beslissing dat `hun apotheken` voortaan buiten de reguliere tijden gesloten blijven.
De apothekers dachten met hun besluit de patiënt een dienst te bewijzen: artsenpost én apotheek naast elkaar, hoe kan het beter? Terwijl de patiënten echter als door een wesp gestoken reageerden. De service had volgens hen weinig om het lijf. Op de invoering van de huisartsenpost was destijds nauwelijks protest geweest, maar deze wijziging leek de ogen te openen voor een verslechtering van de zorg.
Met de constatering dat tussen het is koud of het voelt koud een wereld van verschil zit, sloeg ChristenUnie-raadslid Frits Appelman vorige week in de raadscommissie de spijker op zijn kop toen het ging over de belabberde communicatie van de apothekers, waarmee de hele publieke discussie feitelijk begon.
De temperatuur interpreteerde de Barnevelder al snel als stevige vrieskou, temeer omdat er slechts een hele korte tijdspanne zat tussen bekendmaking en invoering van de regeling. Happen en slikken, luidde het devies. Volgens de apothekers vormde de trage vergunningverlening in Amersfoort de reden, waardoor ze pas op het laatste moment de regeling bekend konden maken. Maar de noodzaak van invoering per 3 januari werd nooit duidelijk. Volgens Annemieke de Jong van de Dienstapotheek was die er ook niet echt. ,,Je moet een keer een datum stellen, daar werk je dan met zijn allen naar toe en dat vergt veel voorbereiding."
De apothekers realiseerden zich niet dat uitstel wellicht toch beter was geweest, omdat het bericht dan minder als een `overval` was beschouwd. Daar komt bij dat bij de invoering ook nog niet duidelijk was wanneer problemen met het automatiseringssysteem - wie gebruikt welke medicijnen, wat mag wel en niet gecombineerd worden? - opgelost zouden worden.
En een extra manco in de bekendmaking was dat er niet over een bezorgservice werd gerept, voor wie echt niet in staat was de medicijnen vijfentwintig kilometer verderop af te halen. Gebrek aan deze mededeling leidde vooral tot heftige reacties onder de bevolking. Terugblikkend erkent De Jong dat het ,,achteraf" toch beter was geweest de bezorgservice wél te vermelden in het persbericht. Het was volgens haar ,,een bewuste keuze" het feit niet te melden. ,,Omdat we bang waren dat mensen verkeerd zouden lezen en vervolgens zouden denken dat alles `toch wel` thuisbezorgd kon worden." Een duidelijk geval van onderschatting van het lezerspubliek.
Emotioneel
Zoveel boze reacties had De Jong niet verwacht. Ze vindt ze over het algemeen ,,emotioneel" en een gevolg van het feit dat mensen niet goed lezen. ,,Ze steken elkaar aan, waardoor de boel is geëscaleerd. Wanneer ik het iemand in de apotheek rustig uitleg, zegt men: ik snap niet waar de ophef voor nodig is. Het bevreemdt mij dat mensen niet naar de feiten kijken, niet willen luisteren. Er ís een 24-uurs-zorg voor medicijnen, men moest er altijd al voor rijden en nu zit de apotheek op dertig meter afstand van de huisartsenpost." Niets aan de hand, zo lijkt het. Maar hoe zit het met de dependance in Achterveld? Volgens De Jong is het aantal recepten dat daar vandaan komt minimaal. Achterveld is ook alleen maar open wanneer een afspraak gemaakt is. ,,Terwijl je in Amersfoort zo binnen kunt lopen. Pijnstillers worden in Achterveld veelal direct meegegeven door de dienstdoende arts. Het zal hoogstens één keer per maand voorkomen dat iemand vanuit Achterveld naar Amersfoort moet om medicijnen af te halen."
Verrast
De huisartsen wassen hun handen in onschuld, zo bleek donderdag. Ze waren `verrast` over de ontstane opwinding en volgens huisarts Daniël Tavenier hebben zij formeel niets te maken met wat de apothekers veranderen in hun dienstverlening. Bovendien had het bestuur van de huisartsenpost slechts om een extra apotheek verzocht bij de huisartsenpost en was niet geëist dat alle apotheken maar automatisch dicht moesten tijdens de avond, nacht en in het weekend.
Tavenier was tevens geschokt door de opstelling van Plaatselijk Belang Barneveld die in zijn ogen `ongenuanceerd` was als er gesproken wordt over `afbraak van de gezondheidszorg in Barneveld`. Hij had liever vooraf overleg gehad, alvorens de publieke opinie bewerkt werd met een handtekeningenactie. ,,Ik leg dat naast mij neer. Hebben zij destijds ons geraadpleegd toen de huisartsenpost er kwam?", kaatst Ad Guldie echter de bal terug. Tavenier zegt ergens de ophef wel weer te begrijpen, maar dat die vooral op angst en gebrek aan informatie gebaseerd is. `Onduidelijkheid wekt wantrouwen` is zijn stelling dan ook.
Tavenier rafelt de discussie uiteen door de wijziging van de apotheken en de huisartsenpost die destijds werd gerealiseerd los van elkaar te zien. Het één is echter het gevolg van het ander, zo verklaarde ook De Jong eerder in dit artikel.
En dan was daar Bram Roggeveen, directeur van Verpleeghuis Norschoten die een konijn uit een hoge hoed toverde door aan te bieden het in zijn huis aanwezige spreekurencentrum te gebruiken als huisartsenpost. Ziekenhuis Gelderse Vallei, die daar mede over beslist, was eveneens positief. De Barneveldse artsen zien het echter niet zitten omdat dit `terug naar af` is volgens Tavenier. De werkdruk zal stijgen omdat er met een kleinere club artsen gewerkt zal worden. Men zal hiervoor uit het `grotere geheel` van verzorgingsgebied Eemland moeten stappen en dat willen de artsen vooralsnog niet. Waarmee een oplossing opnieuw schipbreuk lijkt te lijden.
Het einde van de kwestie is nog niet in zicht. Het zou de moeite waard zijn tenminste te onderzoeken of aansluiten bij de regionale huisartsen vereniging van de Ede soelaas biedt. De faciliteiten van Ede zijn in elk geval beschikbaar in Barneveld. Ongeacht wat er gebeurt zal er namelijk terdege rekening gehouden moeten worden met de stevige signalen die zijn afgegeven door het grote publiek, dat stelt dat een gemeente van 50.000 inwoners een eigen huisartsenpost en apotheekvoorziening moet hebben.
Barneveldse krant: Boze burger verdient serieuze aandacht
maandag 20 januari 2003 10:03
Daar komt bij dat apothekers gefaald hebben in hun communicatie over het wijzigen van hun diensten. Hierdoor is de vlam in de pan geslagen en lijkt de brand nauwelijks meer te blussen. Voor elke kant aan het verhaal lijkt wat te zeggen, maar er blijft een verschil bestaan tussen wat het grote publiek beleeft en wat de zorgverleners communiceren. Met de massale mobilisatie van burgers móet op een of andere manier wat worden gedaan.
Want de Barnevelders zijn boos. Heel boos. Via talloze brieven, mails, telefoontjes en honderden handtekeningen gaven de `klanten` van de apotheken aan het niet eens te zijn met deze beslissing dat `hun apotheken` voortaan buiten de reguliere tijden gesloten blijven.
De apothekers dachten met hun besluit de patiënt een dienst te bewijzen: artsenpost én apotheek naast elkaar, hoe kan het beter? Terwijl de patiënten echter als door een wesp gestoken reageerden. De service had volgens hen weinig om het lijf. Op de invoering van de huisartsenpost was destijds nauwelijks protest geweest, maar deze wijziging leek de ogen te openen voor een verslechtering van de zorg.
Met de constatering dat tussen het is koud of het voelt koud een wereld van verschil zit, sloeg ChristenUnie-raadslid Frits Appelman vorige week in de raadscommissie de spijker op zijn kop toen het ging over de belabberde communicatie van de apothekers, waarmee de hele publieke discussie feitelijk begon.
De temperatuur interpreteerde de Barnevelder al snel als stevige vrieskou, temeer omdat er slechts een hele korte tijdspanne zat tussen bekendmaking en invoering van de regeling. Happen en slikken, luidde het devies. Volgens de apothekers vormde de trage vergunningverlening in Amersfoort de reden, waardoor ze pas op het laatste moment de regeling bekend konden maken. Maar de noodzaak van invoering per 3 januari werd nooit duidelijk. Volgens Annemieke de Jong van de Dienstapotheek was die er ook niet echt. ,,Je moet een keer een datum stellen, daar werk je dan met zijn allen naar toe en dat vergt veel voorbereiding."
De apothekers realiseerden zich niet dat uitstel wellicht toch beter was geweest, omdat het bericht dan minder als een `overval` was beschouwd. Daar komt bij dat bij de invoering ook nog niet duidelijk was wanneer problemen met het automatiseringssysteem - wie gebruikt welke medicijnen, wat mag wel en niet gecombineerd worden? - opgelost zouden worden.
En een extra manco in de bekendmaking was dat er niet over een bezorgservice werd gerept, voor wie echt niet in staat was de medicijnen vijfentwintig kilometer verderop af te halen. Gebrek aan deze mededeling leidde vooral tot heftige reacties onder de bevolking. Terugblikkend erkent De Jong dat het ,,achteraf" toch beter was geweest de bezorgservice wél te vermelden in het persbericht. Het was volgens haar ,,een bewuste keuze" het feit niet te melden. ,,Omdat we bang waren dat mensen verkeerd zouden lezen en vervolgens zouden denken dat alles `toch wel` thuisbezorgd kon worden." Een duidelijk geval van onderschatting van het lezerspubliek.
Emotioneel
Zoveel boze reacties had De Jong niet verwacht. Ze vindt ze over het algemeen ,,emotioneel" en een gevolg van het feit dat mensen niet goed lezen. ,,Ze steken elkaar aan, waardoor de boel is geëscaleerd. Wanneer ik het iemand in de apotheek rustig uitleg, zegt men: ik snap niet waar de ophef voor nodig is. Het bevreemdt mij dat mensen niet naar de feiten kijken, niet willen luisteren. Er ís een 24-uurs-zorg voor medicijnen, men moest er altijd al voor rijden en nu zit de apotheek op dertig meter afstand van de huisartsenpost." Niets aan de hand, zo lijkt het. Maar hoe zit het met de dependance in Achterveld? Volgens De Jong is het aantal recepten dat daar vandaan komt minimaal. Achterveld is ook alleen maar open wanneer een afspraak gemaakt is. ,,Terwijl je in Amersfoort zo binnen kunt lopen. Pijnstillers worden in Achterveld veelal direct meegegeven door de dienstdoende arts. Het zal hoogstens één keer per maand voorkomen dat iemand vanuit Achterveld naar Amersfoort moet om medicijnen af te halen."
Verrast
De huisartsen wassen hun handen in onschuld, zo bleek donderdag. Ze waren `verrast` over de ontstane opwinding en volgens huisarts Daniël Tavenier hebben zij formeel niets te maken met wat de apothekers veranderen in hun dienstverlening. Bovendien had het bestuur van de huisartsenpost slechts om een extra apotheek verzocht bij de huisartsenpost en was niet geëist dat alle apotheken maar automatisch dicht moesten tijdens de avond, nacht en in het weekend.
Tavenier was tevens geschokt door de opstelling van Plaatselijk Belang Barneveld die in zijn ogen `ongenuanceerd` was als er gesproken wordt over `afbraak van de gezondheidszorg in Barneveld`. Hij had liever vooraf overleg gehad, alvorens de publieke opinie bewerkt werd met een handtekeningenactie. ,,Ik leg dat naast mij neer. Hebben zij destijds ons geraadpleegd toen de huisartsenpost er kwam?", kaatst Ad Guldie echter de bal terug. Tavenier zegt ergens de ophef wel weer te begrijpen, maar dat die vooral op angst en gebrek aan informatie gebaseerd is. `Onduidelijkheid wekt wantrouwen` is zijn stelling dan ook.
Tavenier rafelt de discussie uiteen door de wijziging van de apotheken en de huisartsenpost die destijds werd gerealiseerd los van elkaar te zien. Het één is echter het gevolg van het ander, zo verklaarde ook De Jong eerder in dit artikel.
En dan was daar Bram Roggeveen, directeur van Verpleeghuis Norschoten die een konijn uit een hoge hoed toverde door aan te bieden het in zijn huis aanwezige spreekurencentrum te gebruiken als huisartsenpost. Ziekenhuis Gelderse Vallei, die daar mede over beslist, was eveneens positief. De Barneveldse artsen zien het echter niet zitten omdat dit `terug naar af` is volgens Tavenier. De werkdruk zal stijgen omdat er met een kleinere club artsen gewerkt zal worden. Men zal hiervoor uit het `grotere geheel` van verzorgingsgebied Eemland moeten stappen en dat willen de artsen vooralsnog niet. Waarmee een oplossing opnieuw schipbreuk lijkt te lijden.
Het einde van de kwestie is nog niet in zicht. Het zou de moeite waard zijn tenminste te onderzoeken of aansluiten bij de regionale huisartsen vereniging van de Ede soelaas biedt. De faciliteiten van Ede zijn in elk geval beschikbaar in Barneveld. Ongeacht wat er gebeurt zal er namelijk terdege rekening gehouden moeten worden met de stevige signalen die zijn afgegeven door het grote publiek, dat stelt dat een gemeente van 50.000 inwoners een eigen huisartsenpost en apotheekvoorziening moet hebben.
Reacties op 'Barneveldse krant: Boze burger verdient serieuze aandacht'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.