Maandag 8 december
Afgelopen zaterdag werd ik om 10.00 uur in Stroe verwacht. Dit keer niet bij de voetbalkantine maar bij het zogenaamde Bakkerspaadje. Wat wil het geval? Dit pad ligt er al wel honderd jaar en wordt al die jaren veelvuldig gebruikt. Maar gek genoeg is er door de gemeente aan dit pad nooit een naam toegekend. Dat wil niet zeggen dat het pad geen naam had: iedereen noemde het het bakkerspaadje. Plaatselijk Belang nu heeft een tijdje geleden contact gezocht met de gemeente om hier verandering in aan te brengen en dit pad officieel Bakkerspaadje te noemen.

Voor de onthulling was mevrouw Krikke gestrikt. Zij is de laatste bakkersvrouw die aan dit pad in de laatste bakkerij van Stroe met haar man de bakkerszaak runde.

Ik rekende erop dat er zo'n man of 10 zou komen kijken naar deze gebeurtenis. De werkelijkheid was veel mooier. Er waren minstens 50 man aanwezig. En de verhalen van vroeger over de bakker en het pad waren niet van de lucht. En de bakkersvrouw was nog monter en fris om het bord te onthullen.

Daarna was er in het dorpshuis chocolademelk en krentenwegge. Een leuke ontmoeting met heel veel Stroeënaren die samen hun dorp zoveel sociale samenhang geven.

In de loop van de middag belde een naaste medewerker van minister Ter Horst mij op. Hij wilde het naadje van de kous weten over het Barneveldse ketenbeleid. Er waren Tweede Kamerleden die morgen in het mondelinge vragenuurtje de minister aan de tand zouden willen voelen. En om dat glansrijk te doorstaan moest er een kraak heldere memo voor de minister worden geschreven. Ik heb hem nog gezegd dat de minister best een keer op werkbezoek in Barneveld mag komen. [naschrift: die mondelinge vragen zijn er niet gekomen. Het vermoeden bestaat dat het nu schriftelijke vragen gaan worden. De ambtenaar van minister Ter Horst zal me op de hoogte houden, en ik u natuurlijk]


Dinsdag 9 december
Gisterenavond was er de werkconferentie: Gelijke Kansen. Doel van deze avond was om met zoveel mogelijk mensen uit de samenleving na te denken en te zoeken naar mogelijkheden om meer mensen te bereiken met de mogelijkheden van de gemeente op het gebied van armoedebestrijding. Als meest treffende voorbeeld geldt wel dat er rond de 700 mensen automatisch een eindejaarsuitkering van 50 euro krijgen. Maar de staatssecretaris heeft berekend dat er in Barneveld in totaal toch wel een dikke 2000 voor een eindejaarsuitkering in aanmerking komen. Wie zijn dat? Hoe komen we hen op het spoor?

Er zijn in verschillende groepen vele mogelijke oplossingen opgesomd. Deze gaan nu op een rijtje gezet worden en dan komt er een plusplan waarin staat wat we in 2009 gaan ondernemen om met de armoedebestrijding tot verdere verbetering te komen.

Winst van deze avond was ook dat mensen van uit alle hoeken van de samenleving bij elkaar aan tafel kwamen te zitten en met elkaar in gesprek gingen over eventuele oplossingen.

Volgend jaar wil ik wel weer zo'n bijeenkomst. Vooral om te kijken of we een goede stap gezet hebben, hoe ieders ervaring met de verbeteringen zijn en om te bepalen waarmee we in 2010 aan de slag gaan.


Woensdag 10 december
Vanmorgen tussen de bedrijven door een groep leerlingen van basisscholen ontvangen inde raadzaal. In groepjes van 3 hadden ze allemaal ontwerpen gemaakt voor het buitenterrein bij de buitenkast en die kwamen ze mij aanbieden. Iedere groep had op zijn eigen manier het terrein ingetekend met de "beste" attributen zoals een trampoline, een basket en zelfs een hangplek speciaal voor meiden. Eén groep bedacht zelfs een heuse EHBOpost. De bedoeling van deze werkwijze is natuurlijk de kinderen optimaal te betrekken bij het totstandkomingproces zodat zij zich ook verantwoordelijk zullen voelen en op die manier zullen bijdragen aan het mooi en onbeschadigd houden van alles.

Aan de gemeente nu de grote taak om de ideeën zoveel mogelijk in het uiteindelijke plan te verwerken. En dat plan wordt tenslotte nog voor de uitvoering ervan aan de leerlingen gepresenteerd.

Nu de kinderen toch in de raadzaal waren heb ik ze meteen ook maar een minimini les gegeven over de democratie in Barneveld. De leerlingen waren zeer geïnteresseerd.

Komend voorjaar moeten we de speelkast en het speelterrein in gebruik nemen. Daar hebben de kinderen en ook ik heel veel zin in. We zijn super benieuwd hoe het wordt. En over één ding waren we het gloeiend eens: vernielen is stom.


Donderdag 11 december
Vandaag een paar uur bij Permar geweest. De AB-vergadering werd gehouden. Een bonte mengeling van allerlei wethouders en raadsleden van de 5 participerende gemeenten doen daar aan mee. En allemaal even betrokken bij de Permar, ons gemeenschappelijke wsw-bedrijf.

Er verandert het nodige door de dit jaar ingevoerde nieuwe wet. Ook de verordening moet worden aangepast en daarin zal de positie van de raadsleden ook veranderen. Door hun deelname in het bestuur van de Permar is er absoluut geen sprake van een dualistisch systeem. En dat moet toch wel. Maar niemand zit erop te wachten dat de betrokkenheid van de raadsleden bij de Permar zou slinken. Daarom gaat een model uitgewerkt worden waarbij de raadsleden in een soort van raad van advies komen te zitten.

Met het Barneveldse raadslid De Knegt bereid ik de AB-vergaderingen in aanwezigheid van de beleidsambtenaar voor. Dat bevalt ons goed. En dat blijven we voorlopig nog doen zolang het dualisme nog niet zijn intrede in dit bestuur heeft gedaan.

Vandaag ook het contract getekend met Bredero. Het bedrijf dat voor ons het komende jaar met name de medische keuringen gaat doen. De afgelopen jaren deed een andere instelling dat voor ons, maar daar werden we steeds minder tevreden over. Met deze nieuwe instantie gaan we ook goed en helder de vinger aan de pols houden. Nog voor ik tekende heb ik met de directeur afgesproken dat we met vaste regelmaat moeten bespreken hoe het staat met onze mate van tevredenheid. Het gaat om kwetsbare mensen die wel het allermeest recht hebben op een zuivere en ook adequate behandeling.


Vrijdag 12 december
Vanavond ben ik met mijn broers en zussen en een stel vrienden naar het Kerstevent in Stroe bij de generaal majoor Kootkazerne geweest. Net als vorig jaar, maar weer op een originele en vernieuwde manier wordt een beeld gegeven van onderdelen van het leven van Jezus. Tijdens een wandeling van ruim 2 uur door de donkere bossen met fakkels in de hand kom je langs allerlei scénes en vertolkingen. Indrukwekkend en professioneel gebracht. Een paar honderd vrijwilligers [waar kom je ze eigenlijk niet tegen die kostbare vrijwilligers?] gaven inhoud aan het geheel. Van de ontvangst in een herberg van 2000 jaar geleden met Romeinse soldaten, joden en bedelaars tot bijna aan het eind waar we werden overvallen door een groep agressieve Zeloten. Wat getoond werd kwam heel dicht bij, letterlijk en figuurlijk.

Wel apart, denk ik bij mezelf. Op zo'n militair terrein waar veel militair materieel staat opgeslagen om te worden ingezet komt het verhaal van die Jezus aan de orde, die ooit de zwaarden zal omsmeden tot ploegijzers en echte vrede zal brengen. In de wereld en zeker in mijn hart.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij <at> barneveld.nl