Maandag 1 december
Afgelopen zaterdagmiddag ben ik een paar uur in de voetbalkantine van Voetbalvereniging Stroe geweest. In het kader van de alcoholmatigingscampagne die we in Kootwijkerbroek en Stroe in november gestart zijn, heb ik speciale bierviltjes uitgedeeld die verwijzen naar deze matigingscampagne.

Toen de pers me vandaag belde heb ik gezegd dat ik me een roepende in de woestijn voelde. Bij veel bezoekers is het door de jaren heen zo vanzelfsprekend geworden om op zaterdagmiddag een flink aantal glazen bier naar binnen te werken. Begrijpelijk dat ze mijn bezoek en de alcoholmatigingscampagne van de gemeente Barneveld als een verstoring van de gezelligheid beleven. Ik heb met behoorlijk veel mensen een goed en inhoudelijk gesprek gehad. De feiten van alcoholgebruik en de gevolgen ervan worden door bijna iedereen zwaar onderschat en zelfs ernstig in twijfel getrokken. En opmerkelijk vaak hoor ik de mensen zeggen dat de politie dan maar eens vaker moet controleren op alcoholgebruik in het verkeer en dan mogen er zware boetes opgelegd worden. Veel bezoekers van deze voetbalkantine gaan op de fiets naar huis. Maar er zijn er ook die met een glaasje te veel op nog steeds achter het stuur kruipen. En dat is voor mij onbegrijpelijk en ook onacceptabel.

Net zo goed als dat het moeilijk te verdedigen is dat men wel minder zou gaan drinken als de politie maar strenger zou controleren.

Er kwamen op het artikel over mijn bezoek veel reacties binnen op de site van de Barneveldse Krant Deze waren zeer uiteenlopend van inhoud, soms serieus, soms gewoonweg respectloos. De meeste reacties gaven er blijk van dat de ernst van het alcoholprobleem zwaar wordt onderschat.

Begin van het nieuwe jaar heb ik een gesprek met het bestuur van de voetbalvereniging. Graag deel ik mijn ervaringen met hen. Ook wil ik dan nog eens benadrukken dat ik de vvStroe niet in een kwaad daglicht wil stellen. Waarschijnlijk is deze voetbalkantine een eerlijke doorsnee van de gemiddelde Barneveldse sportkantine.

En wat betreft die profeten: er zijn er wel meer die in de woestijn zijn begonnen.


Dinsdag 2 december
Vandaag komt naar buiten dat de gemeente de gedoogbeschikkingen voor de 18 keten wil gaan verstrekken. Twee weken lang liggen de beschikkingen nu ter inzage om zienswijzen in te kunnen brengen.

De keten doen het jammer genoeg elke keer weer goed in de pers. Radio Gelderland wilde mij er wel voor in de uitzending hebben samen met iemand van de BEM. De woordvoerder van de BEM heeft zware kritiek op het gemeentelijke beleid. Hij stelde dat Barnevled met dit beleid een economisch delict pleegt. Dat klonk mij zwaar in de oren. Ik bestrijd dat trouwens sterk. Want als je alle regels waaraan de keten moeten voldoen bij elkaar optelt, kun je op geen enkele manier meer zeggen dat een keet op een horeca gelegenheid lijkt.

En iedereen in Nederland kan zeggen wat hij wil, maar nergens is het beleid m.b.t. keten zo ver ontwikkeld en al in uitvoering als in Barneveld.

Na het radio-interview heb ik mijn werk aan de kant gezet en ben ik met mijn vrouw en kinderen er maar eens voor gaan zitten: jarig ben je tenslotte maar één keer in het jaar.


Woensdag 3 december
Vanmiddag vond de opening plaats van de kliniek van Solutions in Voorthuizen. (naast een polikliniek in Barneveld) De eerste particuliere/commerciële verslavingskliniek die in Nederland wordt gerund. Een bijzondere kliniek. Alleen al vanwege de oorsprong: de oprichter is zelf jaren lang zwaar verslaafd geweest aan de drank terwijl hij flink op de maatschappelijke ladder was opgeklommen. Zijn zware uittocht uit de drankverslaving motiveert hem nog dagelijks om zich in te zetten voor de verslaafde medemens. Een zeer inspirerend mens!

Tweede opmerkelijke is dat er gewerkt wordt volgens het Minnesotamodel. Solutions heeft dit succesvolle model vanuit Amerika naar Nederland gehaald (en ter ere van de opening is de Nederlandse vertaling verschenen).

Terwijl het pand in Voorthuizen nog geen jaar in bedrijf is, heeft het al voldoende aanbod van cliënten om zonder verlies te kunnen draaien. Triest feit is dat eigenlijk: dat het aantal verslaafden zo enorm groot is.

En het sprookje dat verslaving zich vooral manifesteert in de onderklasse van de samenleving dat kan wel in de prullenbak: Solutions ziet in de praktijk dat het heel vaak anders is.


Donderdag 4 december
Vandaag een drukte van heb ik jou daar. De agenda zit propvol en dan bellen ze ook nog van Nova of je naar de studio wilt komen om over keten te praten. De commissie samenleving is echter belangrijker. Maar programmamakers kunnen ook naar je toekomen: tussen de afspraken door wilden ze ‘s middags wel naar Barneveld komen.

De resultaten heeft u misschien wel gezien. Volgens mij komt de kern van het Barneveldse beleid goed in beeld. De volgende dag aardig wat reacties gehad van mensen die tot hun schrik ineens Leen Verweij in beeld zien verschijnen. Maar niet alleen ik kreeg reacties: ook mijn tweelingbroer is een aantal dagen aangesproken op zijn tv-kwaliteiten.

Door deze opnamen kwam ik later dan gepland bij de starthandeling van de woonvoorziening 50+ in Voorthuizen. Een pracht project kun je wel zeggen! Een woongroep die bewust in een complex gaat wonen: gezamenlijke tuin, gemeenschappelijk ontmoetingsruimte. En met de bedoeling om voor zover mogelijk elkaars mantelzorger te zijn. Nog voor dat de WMO was uitgevonden waren de initiatiefnemers al met dit project bezig. De woningstichting en ook het bestuur van de woongroep 55+ verdient veel waardering voor de inzet; na tien jaar knokken lijkt het resultaat in zicht te komen.

‘s Avonds de commissie samenleving. Een lange vergadering met een stevige start: een gesprek van de commissieleden met vertegenwoordigers van de wijkplatforms. In mijn ogen een geslaagd gesprek en voor herhaling vatbaar.

De notitie met daarin de werkwijze en de begrenzingen van de wijkplatforms is de moeite waard om mee verder te werken. Nog duidelijker moet er volgens mij in worden verwoord dat de wijkplatforms geen rol hebben bij wettelijke procedures (zoals die van RO). Ook moeten we nog helderder gaan afspreken op welke informatie de leden van de wijkplatforms wel en niet moeten kunnen rekenen.

Daarna hebben we nog met de commissie van gedachten gewisseld over een aantal raadsagendapunten die met onderwijs en sociale zaken te maken hebben, zoals de langdurigheidstoeslag.


Vrijdag 5 december
Geen tijd om sinterklaasgedichten te schrijven. Al om half 8 present bij verpleeghuis Elim, waar de maaltijden in de koelauto worden geladen om bezorgd te gaan worden bij vele adressen in Barneveld. De afgelopen tijd zijn er twee nieuwe bestelauto's afgeleverd (met subsidie van de gemeente). Vele vrijwilligers gaan met dit hulpmiddel aan de slag. Vandaag mag ik meemaken hoe dat gaat.

De chauffeur heeft de hele route in zijn hoofd en weet precies hoe de omstandigheden zijn op elk adres. Waar de sleutel ligt, waar de koelkast staat, hoe iemands omstandigheden zijn. Deze morgen breng ik de kratjes bij de mensen achter de voordeur. En wat wonen daar mensen in verschillende omstandigheden: met veel hulp en inzet nog op zichzelf. De vrijwilligers worden verwacht: soms staat de deur al op een kier. En de mensen zijn niet te oud om in de gaten te hebben dat er vandaag een nieuwe vrijwilliger meedoet. Zelfs zijn er die vrijwel direct inde gaten hebben dat deze vrijwilliger wel eens in de krant staat.

Deze voorziening is een zegen voor veel mensen. En in feite kost deze voorziening maar heel weinig dankzij al deze vrijwilligers, die ook nog eens oog en oor zijn van deze soms eenzame mensen.

In Barneveld vindt de bezorging plaats met hulp van de vrijwilligers van de Hervormde Kerk. Buiten Barneveld zijn het vrijwilligers van de vrijwilligerscentrale die de bezorging doen.

Al weer een voorbeeld van vrijwilligers om zuinig op te zijn.

U wilt reageren? Van harte welkom! Plaats hieronder uw reactie of stuur een mail naar l.verweij <at> barneveld.nl