Geliefd, gewaardeerd en gezien worden. Wij zetten ons in voor een samenleving vol van hoop!
Bijdrage bij de begrotingsvergadering 2024
Ik begon afgelopen vrijdagavond met het schrijven deze tekst. Toen verschenen ook de vreselijke beelden van de rellen in Amsterdam. Een incident wat begon met vreselijk voetbalgeweld, is verworden tot een afgrijselijk situatie waarin Israëlische supporters en mensen met een joodse afkomst werden opgejaagd, mishandeld en bedreigd. Er vond en vind een Jodenjacht plaats, waarvan we nog elke dag en avond ons hart vasthouden in onze Hoofdstad. Antisemitische is pijnlijk aanwezig. Het is om stil van te worden. Nooit meer, is nu. Deze situatie maakte mij verdrietig en kan leiden tot gevoelens van wanhoop.
Die vrijdagmiddag daarvoor maakte ik echter ook kennis met Marc Brunekreeft die een indrukwekkend interview had gegeven aan een journalist van de Barneveldse krant over zijn werk bij stichting Gave. Een stichting die zich inzet voor het welzijn en de integratie van asielzoekers. Ik heb hem uitgenodigd voor een gesprek en samen maakten we een wandeling in het Schaffelaarse bos. Marc vertelde dat hij zich geroepen voelt tot dit werk waarin vluchtelingen zichzelf gezien en geliefd mogen voelen. Juist daardoor ziet hij verbindingen ontstaan waardoor vluchtelingen vertrouwen krijgen en bijdragen aan de samenleving. Het voorbeeld van Marc laat zien dat er ook veel goeds is in onze samenleving. Marc benadrukt niet het verschil , maar zoekt naar overeenkomsten. Zoekt naar een samenleving waarin mensen zich geliefd, gewaardeerd, gezien mogen voelen.
Als ChristenUnie hebben we vertrouwen in die kracht van de samenleving, het maatschappelijk middenveld en vrijwilligers zoals Marc. Zorg dat mensen zich geliefd en gewaardeerd voelen en hoop ervaren. Bovenal vertrouwen wij op God. Onze hulp is van Hem, juist ook als verdriet en wanhoop ons kan overmannen. Juist dan willen wij ons inzetten in een samenleving vol van hoop!
Vanuit dat vertrouwen zal ik nu overgaan op de inhoud. De begroting geeft een positief beeld. Het college is erin geslaagd om een sluitende meerjaren begroting te presenteren. En dat is knap in een periode waarin veel gemeenten nog met rode cijfers het rampjaar tegemoet treden. Dit college voert een gedegen financieel beleid. En dat beleid is alleen maar niet leuk, maar wel noodzakelijk. Natuurlijk zijn wij niet blij met de benodigde belastingverhoging voor ondernemers, inwoners en toeristen. En natuurlijk zijn wij ook niet blij met de beschreven scenario’s voor bezuinigingen. Dit kan fors impact hebben op bijv. inwoners die afhankelijk zijn van minimabeleid en pleeggezinnen in gezinshuizen die dagelijks te maken hebben met jeugdhulp. Maar het is noodzakelijk om financieel gezond te blijven. Noodzakelijk om de basisvoorzieningen op orde te houden zoals veilige wegen, mooie school én een voortdurende inzet op het voorkomen dat kinderen in armoede leven.
Ik vervolg met twee moties t.a.v. de woningbouw in onze gemeente. In de tussenrapportage lezen we dat het gewenste aantal woningen van 600 per jaar dit jaar niet gehaald is. We zien een steeds hoger percentage betaalbare koopwoningen, sociale- huur en koopwoningen én initiatieven voor levensloop bestendige woningen. De ChristenUnie pleit voor het toevoegen van woningen aan het begin en het einde van de woningmarkt. Starterswoningen en seniorenwoningen dus. Juist dat zorgt voor lokale doorstroom. De wethouder heeft aangegeven dat capaciteit vooralsnog niet het grootste probleem is, maar dit wordt nog wel steeds genoemd in de tussenrapportage. En capaciteit is een factor waarop de raad wel op kan sturen. Daarom dienen we een motie in die het college oproept om zodra capaciteit voor het uitvoeren van de woonvisie wel een probleem vormt, hiertoe uitbreiding voor te stellen aan de raad.
Wij krijgen ook signalen dat de interne samenwerking voor het realiseren van woningbouwinitiatieven beter kan. De behandeling van de stedenbouwkundige en welzijnscommissie lijkt veel meer simultaan te kunnen plaatsvinden. Daarmee voorkomen we teleurstellingen na lange procedures en versnellen we die.
Na twee initiatieven voor de woningmarkt, volgt een initiatief om netcongestie tegen te gaan. Netcongestie vormt een groot probleem voor het realiseren van woningbouwprojecten en uitbreiding van bedrijventerreinen. Daarom verzoeken we met een motie het college om in overleg te treden met Zonneplan en Liander om de proef met geautomatiseerd aansturen van zonnepanelen, laadpalen en thuisbatterijen uit te breiden naar Barneveld.
De OZB in onze gemeente stijgt percentueel flink. De netto kosten vallen nog altijd mee en de woonlasten t.o.v. andere gemeenten ligt nog altijd laag. Toch is de stijging hoog. De ambitie voor het structureel verhogen van de inkomsten met 2 miljoen én het structureel bezuinigen van 3 miljoen is fors. Nu de financiële situatie in de begroting positiever lijkt dan verwacht, mede door de septembercirculaire en door het herhaalde positieve incidentele resultaat, denken wij dat de ambitie voor kostenbesparing en opbrengstenverhoging wellicht hoger is gesteld dan nodig. Wij willen afwachten wat de eerste bezuinigingsronde oplevert, voordat we ook in de programmabegroting van 2026 de extra 2.5% OZB gaan heffen. Dan pas is de uitkomst en impact van de bezuinigingsronde duidelijk. Juist ook bezuinigingen kunnen pijn doen. Daarover heb ik ook gesproken in de commissie vergadering. Over dit punt dienen wij dus samen met de SGP en Lokaal Belang een motie in. Niet voor niets dienden wij bij de kadernota al moties in om terughoudend te zijn in het bezuinigen op minimabeleid en bijzondere bijstand én behouden van jeugdzorg voor de meest kwetsbare jongeren en gezinnen in het scenario bezuinigingen op de Hervormingsagenda. Ten aanzien van de jeugdzorg dienen we vanavond ook een motie in om zelfzorg en onderlinge zorg een centrale plek te geven in het Barneveldse jeugdhulpbeleid en ambulante jeugdhulp en met name individuele trajecten zoveel mogelijk te vervangen door zelfzorg en initiatieven uit de samenleving zoals lotgenotengroepen. Dit geeft meer zekerheid dat jongeren die de jeugdhulp dit echt nodig hebben, dit blijvend krijgen.
Toeristenbelasting: de verhoging n.a.v. de kadernota kwam onverwacht voor de branche. Veel ondernemers hebben geen rekening gehouden met deze verhoging, terwijl er eerdere toezeggingen waren dit z.s.m. te delen van de branche zodat ze daarmee rekening konden houden in hun begroting. Hoe kijkt de portefeuillehouder naar deze communicatie? Na de bespreking van de kadernota had het college hierop al kunnen spreken met de branche denken wij. Is het in de toekomst mogelijk dit zo snel als mogelijk, eventueel indicatief, te doen?
Verder wil ik het college vragen om het nieuwe beleidskader huisvesting arbeidsmigrantenook nadrukkelijk aandacht te besteden aan de bijdrage die arbeidsmigranten leveren aan gemeenschappelijke voorzieningen. In verdieping op dit thema werd duidelijk dat het nu niet helder is hoe arbeidsmigranten bijdragen aan de gedeelde voorzieningen. In voorbereiding trof ik ook gemeentes die bewust kiezen om migranten niet te laten bijdragen om daarmee te bevorderen dat arbeidsmigranten zich in ieder geval inschrijven en daarmee meer zicht is op hun woonplaats. Kortom vanuit ons nu geen voorstel hierop, maar wel het verzoek om de toezegging dit uit te werken.
De komende maanden zullen veel gesprekken plaatsvinden met stakeholders over de gewenste bezuinigingsmaatregelen. Dat vinden wij een spannend proces. Wij vrezen pijnlijke gevolgen door bezuinigingen in het sociaal domein en de jeugdzorg. Daarom hebben we specifiek benadrukt om terughoudend te zijn met bezuinigingen in het sociaal domein; specifiek als het gaat om het minimabeleid én specifiek als het gaat om kwetsbare jongeren. Laat die groep niet het kind van de rekening zijn! We wensen het college veel sterkte en wijsheid in dit complexe proces!
Ook een reactie op de tegenbegroting van de VVD. Ik wil mijn complimenten nogmaals uitdelen voor de opstellen hiervan. Bijzonder knap hoe u uw eigen politieke kleur heeft laten spreken met de inhoudelijke voorstellen van dit plan. Vooral in de woningbouw hebben we vergelijkbare ideeën en voorstellen die wellicht bij elkaar zullen komen vanavond. Ook staan wij net als u achter het belang van een veilige woonomgeving. Gezien de uitbreiding van de BOA’s en dat daarmee het huidig Integrale VeiligheidsPlan getackeld kan worden, voelen wij geen noodzaak om daar nu uitbreiding op te realiseren. De impact van de gekozen posten waarmee u de tegenbegroting dekt is onduidelijk gebleven én is wel contrair met de ontwikkeling van een toekomstbestendige organisatie én bijv. de proeftuin Jeudgbescherming. Wij zullen niet voor deze tegenbegroting stemmen.
Ik sluit af met het begin. Mijn partij bedrijft politiek vanuit vertrouwen. Vertrouwen op een hoop volle samenleving met draagkracht en perspectief. De draagkracht van de samenleving om naar elkaar om te zien. Zorgzaamheid. Bestaanszekerheid voor al onze inwoners is dan cruciaal. Wij bedrijven politiek die een dienstbare economie nastreeft. Verantwoord genieten van een wereld die veel moois te bieden heeft. Het programma duurzaamheid is dan hoopgevend. En tot slot vertrouwen we in een rechtvaardige overheid als bondgenoot van vrijheid en recht. Daarmee is bijvoorbeeld de aanpak van zorgcriminaliteit een onmisbare schakel én voelen wij verantwoordelijkheid voor het opvangen van asielzoekers en om hun perspectief te bieden..
Ik begon met het toelichten van de context waarin we nu leven. In deze roerige, bewogen en soms beangstigende tijd mogen we ons als fractie uiteindelijk afhankelijk weten van God. Wij geloven niet in een volledig maakbare wereld, maar in een wereld die in Gods’ hand ligt. Dat mag rust geven, vertrouwen en hoop. Schenk ons uw trouw, Heer, op U is al onze hoop gevestigd. En met die woorden uit Psalm33:22 wil ik het college Gods’ zegen geven in de uitvoering van uw belangrijke werk. Collegeleden, U kan het verschil maken, opnieuw.
