Roerige tijden  

Nederland kent momenteel roerige politieke tijden. Het is een verschijnsel van alle eeuwen en alle landen. Daar wees Salomo bijna 3000 jaar geleden ook al op in Prediker 4:14v.

‘Ik ken een pientere jongeman’ schrijft hij, ‘die op jeugdige leeftijd al een verassend inzicht bezat in regeringszaken. Ogenschijnlijk had hij alles tegen. Hij zat namelijk in een gevangenis en was als een arm kind onder de regering van een oude, dwaze koning geboren. Maar wat de oude koning niet zag, zag die jongen wel: dat en dat heeft een land nodig! Het lukte hem uit de gevangenis te komen en de plaats van de oude vorst in te nemen. Het was geweldig hoe men die jongeman inhaalde! De oude koning was onbetreurd van het toneel verdwenen en al gauw vergeten. Maar zijn jeugdige opvolger werd met geweldige geestdrift verwelkomd.

Ik zag dat hij de massa meekreeg. Iedereen was op zijn hand. Juichend sloot men zich bij hem aan. Hij zou de misstanden van zijn voorganger wel even opruimen. De grote meerderheid van de bevolking verwachtte van hem een gouden toekomst.

Alleen bleef het niet zo.

Zijn populariteit hield op den duur geen stand. De vlam van het eerste enthousiasme begon te doven. Het idool was al wat ouder geworden. Een nieuwe generatie zag niets meer in hem. Waarom was men indertijd eigenlijk met hem weggelopen? Het werd tijd dat hij plaatsmaakte voor een jongere man!’ Zo vergankelijk – de Bijbel zegt dan: ijdel – zijn volksgunst en populariteit.

Vreemd eigenlijk dat dit al eeuwenlang telkens opnieuw opgaat. De mensheid is nu al duizendmaal teleurgesteld in vorsten en politici. De massa blijft altijd dromen van een paradijs. Daardoor loopt ze steeds nieuwe politici achterna, die zich op hun beurt uitsloven om de volksgunst te winnen. Maar als ze elkaar gevonden hebben, wacht beiden tenslotte onontkoombaar de nieuwe ontgoocheling.

Ook Jezus Christus heeft ondervonden hoe ijdel volksgunst is. Een tijdlang had de massa grote verwachtingen van Hem. Op een zekere dag juichten velen: ‘Hosanna!, Hosanna!’ Maar een week later was het: ’Kruisig Hem! Kruisig Hem!’.

Toen het volk Hem wreed had afgeschreven, kwam God tussenbeide en gaf Hem de hoogste eer.

Straks zal Hij de teugels op aarde in handen nemen. En dan wordt het eindelijk een regeringswisseling die niemand ooit zal tegenvallen. Hij is de ideale regeringsleider die de droom van de mensheid straks waar maakt in een nieuw paradijs.

Ds. F. van Deursen, Barneveld