Voorzitter,

Een jaar geleden, april 2019, spraken we hier in de raad over de vaccinatiegraad. De heer Appelman van PRO en ik spraken onder andere over de mogelijkheid dat de kerken en de scholen kort dicht zouden moeten. Dat leek heel onwerkelijk. Toch is het meer dan uitgekomen. Er heerst een ziekte die zich gemakkelijker verspreid dan het gevreesde ebola,  die al veel mensen het leven heeft geëist en waartegen geen vaccin is. De regering heeft ingrijpende maatregelen moeten nemen, waaronder het sluiten van scholen en kerken en nog veel meer.

Over de maatschappelijke gevolgen horen en lezen we steeds meer in de media. Verpleegkundigen die extra lange en intensieve diensten draaien, ondernemers die bang zijn hun bedrijf te verliezen en werknemers die dan op straat komen te staan, alleenstaanden die zich eenzaam voelen, gezinnen waarbinnen de spanning oploopt, de kindertelefoon staat roodgloeiend en-zo-voort. Eén ding wordt meer dan duidelijk: Als het aantal mensen met corona straks daalt en ons land weer open gaat dan is het probleem nog niet voorbij. Dan hebben de artsen en verpleegkundigen behoefte aan rust, maar zijn wachtlijsten opgelopen, dan is de spanning in veel gezinnen niet ineens weg, dan komt een grote groep mensen zonder inkomen te zitten.

Onze motie heeft twee doelen. Allereerst is hij bedoeld om waardering uit te spreken voor iedereen die anderen helpt om goed door deze crisis heen te komen. Dan gaat het om die arts en verpleegkundige die bereidt is een intensieve taak op zich te nemen, maar ook om die kindertelefoonmedewerker die een luisterend oor biedt aan bezorgde kinderen. En dan gaat het om al die andere mensen en maatschappelijke organisaties die zich inzetten om de problemen aan te pakken. We zijn u allen dankbaar.

Het tweede doel van de motie is dat we samen met het college ook vooruit willen kijken naar wat nog komen gaat. Als de semi-lockdown langzaam opgeheven wordt, zijn de problemen niet voorbij. Voor een deel komen ze dan juist aan de oppervlakte. Het lijkt ons goed om op een gepast moment vooruit te kijken naar hoe het college dat samen met de samenleving blijft aanpakken. Het is onze vurige wens dat we als samenleving ook tijdens die aftercrisis  zij aan zij blijven staan en barmhartigheid betonen.

Dank u voorzitter.